In de eerste Rock ’n Roll stijlen van de late jaren ’40/vroege jaren ’50, namen de
saxofoon en de piano de ‘lead’ partijen in, maar deze werden grotendeels
vervangen of aangevuld door de gitaar in de midden ’50s. De toegepaste beat in
deze muziek is vooral een blues beat, met een geaccentueerde backbeat. Een
backbeat is een gesyncopeerde accentuatie op de ‘off beat’. Hiermee wordt
bedoeld dat de toon (in dit geval die van de snaredrum) niet op de tel vallen.
In een 4/4 ritme, zouden dit beat 2 en 4 zijn. Die backbeat wordt gespeeld door
de snaredrum. Classic Rock ’n Roll wordt meestal gespeeld met 2 gitaren (een
lead, een rhythm), een contrabass (na de midden ’50s) of een elektrische bass
gitaar, en een drumkit.
Blues
Het enige wat nodig was voor de blues was een gitaar en een man met herinneringen
van ellende. Maar er is toch nog een kenmerk wat later voor de rock ‘n roll ook
belangrijk is: de structuur. De blues maakt gebruik van een schema van 12 maten,
die zo vaak kunnen worden herhaald als nodig. Het schema is verdeeld in 3 regels
(of tekstregels) van ieder 4 maten. De eerste tekstregel (A) wordt altijd
herhaald.
Hierbij worden 3 akkoorden gebruikt:
1. Tonica (de eerste trap)
2. Subdominant (de vierde trap)
3. Dominant (de vijfde trap).
Een voorbeeld (Crossroad blues, van Robert Johnson):
Regel
1 (A) – 1 4 1 1 I went down the crossroads, went down on my
knees
Regel
2 (A) – 4 4 1 1 I went down to the crossroads, went down on my
knees
Regel
3 (B) – 5 4 1 1 Asked the Lord above for mercy, save me if you
please
Dan zijn er nog een aantal gemeenschappelijke kenmerken tussen Rock ’n Roll, en een
paar andere voorlopers. Zoals Rhythm & Blues, ook wel de zwarte
amusementsmuziek genoemd. In de jaren ’30 trekken blueszangers massaal naar
Chicago, waarna bomvolle achterstandswijken (ghetto’s) onstaan. In de nieuwe
clubs die opkomen, worden hardere variaties van de blues steeds vaker gedraaid.
Bij deze hardere variaties speelt de gitaar nu ook een rol. Verder worden ook
drums, bas, en saxofoons toegevoegd, en zo ontstaat de rhythm & blues. Net
als bij gospelmuziek, zijn de teksten opzwepend, maar het grote verschil tussen
de twee, is dat rhythm en blues bestaat uit seksueel getinte teksten, en er
wordt ontzettend veel slang (straattaal) gebruikt.
Verder wordt er ook gebruikt gemaakt ‘dubbele bodems’. Ray Charles bedoelt
bijvoorbeeld met zijn lied ‘mess around’, iets wat waarschijnlijk wel te raden
valt. Dit is hartstikke normaal voor zwarten, maar het is uiterst ‘shocking’
voor de blanken.
De invloed van Rock ’n Roll op latere muziek
In 1963 kwam de Rock ’n Roll op de achtergrond te staan in de muziekwereld. Er kwam
een omwenteling doordat er bands als ‘The Beatles’ en ‘The Rolling stones’
kwamen. Deze zogenaamde beatmuziek verspreide zich erg snel door Europa en
Amerika. Beatmuziek was gebaseerd op onder andere Rock ’n Roll en Rythm en
Blues.
Ook kwam er een hippie tijd in de jaren ’60. Enkele bands uit die hippie tijd zijn:
Jefferson Airplane en Buffalo Springfield.
Rock werd populair in de Verenigde Staten tijdens de jaren 50, waar het evolueerde
uit rhythm-and-blues en country. Ook wel Rock ’n Roll genoemd. Waar het in de
jaren 50 alleen uit Rock ’n Roll en rockabilly bestond, groeide rock uit tot een
muziekstroming met vele verschillende ‘onderstromingen’. Die bands zoals The
Beatles inspireerde (merseybeat). Eind jaren 60 ontstond de psychedelische rock,
gevolgd door heavy metal en punk in de jaren 80. Hieruit kunnen we dus
concluderen dat Rock ’n Roll een grote invloed had op toekomstige
muziekstijlen.
De muziek van the Beatles, die oorspronkelijk deel uitmaakte van de merseybeat (wat
ook weer een afgeleide was van Rock ‘n Roll) kan beschouwd worden als popmuziek.
Toen waren de eerste singles gebaseerd op een drietal akkoorden en inhoudelijk
nogal mager (Love Me Do).
