DE KLACHTEN
Je hebt al een hele tijd last van obstipatie, hebt daardoor voortdurend een opgeblazen gevoel en slikt laxeermiddelen om je stoelgang op gang te krijgen. Je stoelgang gaat steeds moeilijker en je wijt dat aan het gebruik van de laxeermiddelen, die je misschien een wat luie darm hebben bezorgd. Toch blijf je maar laxeermiddelen slikken, want dat opgeblazen gevoel is ook geen pretje.
Op een gegeven moment begin je last te krijgen van vermoeidheid. Je slaapt veel en bent voortdurend moe. Je gaat naar de huisarts en die laat een bloedonderzoek doen.
Als je voor de uitslag komt, zou hij toch nog graag even naar je buik willen kijken.
Hij drukt hier en daar op je buik en op een bepaalde plaats doet het pijn. Hij vraagt hoe het met de ontlasting is. Zit er bloed bij de ontlasting? Ga je geregeld naar het toilet, etc. etc.
Het bloedonderzoek toont bloedarmoede aan en verder heeft de huisarts een tumormarker laten doen. Hij vertrouwt het niet en voor de zekerheid stuurt hij je door naar een internist die gespecialiseerd is in maag, darm en leverziekten. Die besluit tot een coloscopie.
EEN COLOSCOPIE
Een coloscopie is de beste methode om ziekten van de dikke darm en het laatste deel van de dunne darm op te sporen. Radiologisch onderzoek geeft namelijk veel te weinig details weer en verder is het middels die methode niet mogelijk een behandeling uit te voeren en/of stukjes weefsel weg te nemen voor onderzoek.
Een coloscopie houdt in, dat de binnenzijde van de dikke darm en het laatste stuk van de dunne darm door een flexibel, buisvormig apparaat (een endoscoop) waarop een kleine camera zit, bekeken wordt. De endoscoop wordt via de anus ingebracht.
Door de endoscoop kunnen vervolgens instrumenten worden ingebracht om stukjes weefsel weg te nemen voor microscopisch onderzoek, poliepen te verwijderen en/of bloedingen te stelpen. Poliepen kunnen zich ontwikkelen tot darmkanker en het is dus van belang om ze tijdig op te sporen en te verwijderen.
Een dag van te voren moet je – om de darm volledig te ledigen – enkele liters van een laxerende oplossing drinken, die je ook de volgende morgen voor het onderzoek nog moet innemen.
Vervolgens word je via een infuus een licht slaapmiddel toegediend, zodat je geen of weinig pijn of hinder ondervindt van het onderzoek.
Het coloscopisch onderzoek duurt 20 tot 45 minuten. Na het onderzoek word je naar de dagverpleging gebracht, waar je uit je roes kunt ontwaken.
Na het bezoek en beknopte uitleg van de behandelend arts mag je naar huis.
Echter, patiënten op hoge leeftijd worden vaak als risicogroep beschouwd en daarom voor een coloscopie vaak opgenomen in het ziekenhuis.
Het duurt ongeveer 14 dagen voordat de uitslag van het onderzoek bekend is.
DIAGNOSE DARMKANKER
Na 14 dagen krijg je de uitslag te horen van de internist. Darmkanker!
Het goede nieuws is dat de tumor slechts in de darm zit en je geen uitzaaiingen hebt.
De internist verwijst je door naar de chirurg, die na alle noodzakelijke onderzoeken, besluit tot een
laroscopische operatie. Ook bespreekt hij de kans dat je een stoma (kunstmatige uitgang via de buikwand) krijgt en zal hij je altijd als voorzorgsmaatregelen doorsturen naar een stomadeskundige.
DE LAROSCOPISCHE OPERATIE
Om de buikholte met een camera goed te kunnen bekijken, wordt deze opgeblazen met koolzuurgas.
Het operatieterrein wordt vervolgens zichtbaar gemaakt op beeldschermen.
I.p.v. met het zicht in de buikholte opereren de chirurgen d.m.v. het zicht op de beeldschermen, wat een uitermate getrainde coördinatie vergt van oog en hand.
Het zieke gedeelte van de darm zal worden losgemaakt en d.m.v. een kleine snee in de buikwand naar buiten worden getrokken, waar de daadwerkelijke verwijdering zal plaatsvinden.
Daarna worden de twee losse darmgedeelten weer aan elkaar vastgemaakt en via dezelfde snede teruggeduwd in de buikholte. Vervolgens wordt de buikwand, alsmede de huid, weer gesloten.
Indien je uit de narcose ontwaakt. zul je bemerken dat je middels een aantal slangen verbonden bent met bepaalde apparaten. Er kan sprake zijn van infusen voor toediening van vocht, een sonde door je neus die zorgt voor het afzuigen van overtollig maagsap, een blaascatheter voor de afvoer van je urine en een dun slangetje in je rug voor de pijnbestrijding.
Afhankelijk van je herstel ga je na een aantal dagen van vloeibare voeding over op vaste voeding.
COMPLICATIES
Bij operaties aan de grote darm kunnen zich complicaties voordoen. Een lekkage van de darmwand is een ernstige complicatie, die een hernieuwde (open) operatie vergt. De darmverbinding (anastosmose) zal moeten worden losgemaakt en er zal een (tijdelijk) stoma moeten worden aangelegd.
Ook complicaties als longontsteking, trombose, infectie van de wond en nabloedingen kunnen op de loer liggen.
WAARSCHUWING
Je familie en jijzelf moeten te allen tijde betrokken blijven bij je herstel.
Aarzel niet je behandelend arts vragen te stellen over je toestand en attent te maken op eventuele medische klachten die je tengevolge van de operatie hebt. O.a. buikpijn en kortademigheid kunnen één van de tekenen zijn dat er iets mis is na de operatie.
Ook je naasten moeten, als zij twijfelen aan de voortgang /achteruitgang van je herstel , een spoedig gesprek aanvragen met je behandelende artsen en zich goed op de hoogte laten stellen van je lichamelijke gesteldheid.
Laat je niet afschrikken door eventuele medische onverschilligheid of arrogantie van artsen en/of verpleegkundig personeel. Het is jóuw lichaam en een spoedig herstel ervan is het enige wat telt!
De auteur van dit artikel heeft haar moeder verloren door medisch geblunder, arrogantie en onverschilligheid van de behandelende artsen.
Blind vertrouwen op de deskundigheid en de kennis van de verantwoordelijke artsen heeft haar moeder uiteindelijk het leven gekost en de naaste familie een enorme schok bezorgd.
Luister dus altijd goed naar je lichaam en vertrouw altijd op je intuïtie!