Afgelopen week
werd bekend dat de Rabobank per direct de Friesland Bank heeft overgenomen. “De
Friese bank zou het alleen niet redden”,
aldus de Rabobank.
Het is jammer dat
sociaal verantwoord ondernemen alleen niet voldoende is om uit zwaar weer te
blijven. Dat we voor elkaar moeten zorgen is duidelijk. Zakelijk, maar wel
sociaal. Positief dat de Rabobank haar nieuwe medewerkers steunt.
Sociaal is
volgens velen een relatief begrip. De Dikke van Dale vertelt ons het
volgende: so·ci·aal – ‘betrekking hebbend
op de maatschappij, op het welzijn daarvan’.
Je kunt als
individu sociaal zijn voor je buren, vrienden of de mensen in je omgeving die
het iets minder goed hebben of zelfs voor mensen die je nooit zult zien. Een
bedrijf kan ook sociaal zijn. Op lokaal, regionaal, nationaal en zelfs
internationaal niveau. De een doet dat iets meer dan de ander. Banken als de
Rabobank en de Friesland Bank zijn over het algemeen sociaal voor mensen in hun
regio. Zo zijn er ook banken die wereldwijd klaarstaan voor een ander, zoals
bijvoorbeeld de Triodos Bank. Niet door iets weg te geven, maar door
zelfredzaamheid te makkelijker te maken. En aangezien iedereen in Nederland
veel meer welvaart kent dan in mensen in ontwikkelingslanden, staat Triodos
Bank bij mij hoog genoteerd als sociaal verantwoord.
Toch is het zo
dat het gemiddelde bedrijf als eerste aan zijn aandeelhouders denkt. Tuurlijk,
geld moet renderen zodat het bedrijf ook op de lange termijn kan blijven
bestaan. Maar wat dacht je bijvoorbeeld van het bericht 2 jaar geleden: ‘ABN
zette leveranciers klem’. Deze bank vroeg een terugbetaling tot 10% van de in
2007 overgemaakte gelden in ruil voor contractbehoud. Een aantal van deze
leveranciers noemden het kortweg chantage. Een legale, zakelijke actie van de
ABN Amro. Ik noem het asociaal en prijs me gelukkig dat dat ABN geen relatie
van Invantive is. Als ABN het blijkbaar moeilijk had, dan vraag je om hulp van
je leveranciers en ga je geen geld terugeisen. Waar is de menselijke kant?
Achter bedrijven zitten mensen. Moeten deze mensen dan ook hun salaris
terugstorten? Is sociaal verantwoord ondernemen nog wel mogelijk? En is het
überhaupt nog wenselijk? ABN vormt voor mij het andere uiterste van sociaal
verantwoord ondernemen.
Ik vraag me wel
eens af of Invantive als bedrijf wel goed bezig is met sociaal verantwoord
ondernemen. We hanteren redelijke salarissen, maar zeker geen hogere salarissen
dan de markt. Wat overblijft leg ik apart. Is dat wel sociaal voor de
medewerkers als ze elders een hoger salaris kunnen verwerven? Ik ben van mening
dat dat integendeel zelfs juist wel sociaal is. Wat je niet uitgeeft, helpt je
door eventuele magere jaren heen. Dat vind ik belangrijk voor onze relaties,
maar ook voor onze werknemers.
Ook voor
leveranciers overweeg ik regelmatig het beleid. Ik heb principieel grote
problemen om leveranciers te steunen als ze hun werk niet goed doen en eisen
stellen. Maar als ze hun werk wel goed doen, mag je als bedrijf dan vooral de
kleinere leveranciers uitknijpen door betalingstermijnen op te rekken en zo
gebruik te maken van je machtspositie? Ik vind van niet; juist kleine
leveranciers werken hard en zorgen voor innovatie. Die moet je steunen zodat ze
kunnen groeien. Daarom betaalt Invantive kleinere leveranciers zoveel mogelijk
meteen na goedkeuring.
Voor elkaar
zorgen, dat is iets wat nog wel eens wordt vergeten. Door individuen, in
relaties en binnen maatschappelijk verantwoorde bedrijven en multinationals.
Begrijp me niet verkeerd. Sociaal kan ook iets kleins zijn, een gebaar of
actie. Maar laten wij als bedrijven het goede voorbeeld geven en daadwerkelijk
sociaal verantwoord ondernemen.
Ik ben benieuwd
wat je vindt van de huidige stand van zaken rondom sociaal verantwoord
ondernemen. En of Invantive zich volgens jouw normen wel voldoende verantwoord
opstelt.