Ook wel herseninfarct
of beroerte genoemd.
CVA staat voor
‘cerebro vasculair accident’. Letterlijk betekent dit: een ongeluk in de bloedvaten
van de hersenen. Daarbij wordt het hersenweefsel beschadigd. In de meeste
gevallen (80%) gebeurt dat door de afsluiting van een bloedvat, maar het kan
ook door een bloeding komen(20%)
Afsluiting
Trombose:
Door atherosclerose kan een
ader in de hersenen langzaam dichtslibben zodat de bloedtoevoer langzamer gaat
of zelfs helemaal geblokkeerd wordt. Ook kan een bloedklontje dat uit de hersenen
afkomstig is de ader blokkeren. Een combinatie van deze beiden komt ook voor:
een bloedklontje blijft steken in het dichtgeslibde deel van de ader.
Embolie:
Een embolie is
afkomstig uit een ander deel van het lichaam dan de hersenen. De embolie is
elders in het lichaam losgebroken en met de bloedstroom mee naar de hersenen
gevoerd. Hier blijft de embolie steken en sluit het bloedvat af.
Bloeding:
Subarachnoïdale bloeding: de bloeding
vindt plaats in de ruimte tussen de hersenen en de schedel. Vrijwel altijd
is deze bloeding het gevolg van een gebarsten aneurysma
Intracerebrale bloeding; een ader binnen
de hersenen barst zodat de hersenen worden overspoeld met bloed.
Gevolgen?
De gevolgen
verschillen van patiënt tot patiënt. Vaak is een CVA ingrijpend en de problemen
zijn veelal blijvend van aard. Merkbaar zijn de lichamelijke beperkingen.
De patiënt loopt
bijvoorbeeld minder goed, heeft problemen met praten of kan een arm niet meer
goed gebruiken. Minder in het oog springend zijn veranderingen in het
waarnemen, gedrag en vermogen om problemen op te lossen. Ook dat kunnen gevolgen
zijn van een beroerte.
Risicofactoren?
Er zijn veranderbare
en onveranderbare risicofactoren.
Veranderbare:
hypertensie, roken, hart- en vaatziekten, hoog cholesterolgehalte, overgewicht,
diabetes, stress, overmatig alcoholgebruik, pilgebruik
Onveranderbare:
leeftijd, geslacht, ras, voorkomen van CVA in de familie.
Afhankelijkheid
Het aanzienlijk
verlies van functionele mogelijkheden brengt onlosmakende afhankelijkheid met
zich mee. Door deze afhankelijkheid voelen velen zich ‘kind worden’.
Het verlies aan zelfwaarde, samen met het gevoel van afhankelijkheid en een
eventuele opname in een rust- en verzorgingstehuis kan aanleiding geven tot
depressieve gevoelens bij een CVA- bewoner. De manier waarop bewoners worden
benaderd door professionele hulpverleners heeft een zeer grote invloed op de
beleving van hun ziekte en hun verblijf in het rusthuis/ ziekenhuis.
Hierbij
speelt het vertrouwen in de zorgverleners een cruciale rol. Bewoners die
onmiddellijk vertrouwen stellen in de hulpverleners, hebben het meestal
gemakkelijker om hun opname te verwerken dan diegenen bij wie dit vertrouwen
ontbreekt.
De bewoner krijgt vertrouwen in de hulpverlener als hij het gevoel
heeft dat deze beschikbaar is wanneer hij hulp nodig heeft.
