Wie is Muse

0
1456
blog placeholder

Muse is een Britse, alternatieve rockgroep. De band bestaat uit drie leden: Matthew Bellamy, Christopher Wolstenholme en Dominic Howard.

Dominic Howard

Dominic Howard is geboren op 7 december 1977 in Stockport. Op een vrij jonge leeftijd, toen hij zo’n vijf jaar oud was, probeerde hij al op de keyboard van zijn zus te spelen. Maar het bood voor hem geen extra bijdrage aan zijn dagelijkse leven, en besloot toen dat hij liever niet in de muziekwereld wilde belanden. Op ongeveer achtjarige leeftijd verhuisde de familie Howard naar Teignmouth. Toen hij elf was, ontdekte hij de drums. Deze passie zette hij door tot hij in de band Carnage Mayhem te recht kwam, en toen ging de bal van het latere Muse helemaal aan het rollen.

Matthew Bellamy

Matthew Bellamy is geboren op 9 juni 1978 in Cambridge. Zijn muzikale voorkeur was duidelijk ook al te zien bij zijn vader, George Bellamy. Die was gitarist bij The Tornados, een Engelse rockband uit de jaren 60. Matthew’s moeder Marilyn is van Ierse afkomst. Naast Matthew heeft het echtpaar Bellamy ook nog een andere zoon, Paul. Nadat de familie naar Teignmouth verhuisde, richtte in de jaren 80 zijn bandje Rocket Baby Dolls op.

Christopher Wolstenholme

Christopher Wolstenholme is geboren op 2 december 1978 in Rotherham. Hij is “van oorsprong” eigenlijk een drummer en speelde voor zijn carrière in Muse ook nog in andere bands, zoals Fixed Penalty. In 1989 verhuisde hij naar Teignmouth.

1992-1995: De beginjaren

Het hele verhaal begon eigenlijk met Dominic Howard en zijn band Carnage Mayhem. Begin jaren 90 zocht zijn band een nieuwe gitarist. Howard was al bevriend met Matthew Bellamy, en de keuze was dus eigenlijk voor de hand liggend. De bezetting hield het echter maar twee jaar vol, tot echter enkel Howard en Bellamy overbleven. Bij het duo voegde zich tenslotte ook Christopher Wolstenholme, die na zijn drumcarrière liever de basgitaar in zijn handen nam. Na de naam Carnage Mayhem, volgde ook Gothic Plague en Rocket Baby Dolls. Alles begint klein, en zo ook bij de toenmalige Rocket Baby Dolls. Het werd achter allemaal wat serieuzer toen de band een lokale competitie won. Na de overwinning koos de band uiteindelijk voor de naam Muse. 

1996-2000: Het succes en het eerste album

De eerste stap werd snel gezet toen in 1996 het eerste nummer, Balloonatic, van Muse op een verzamel-cd kwam van Lockjaw records. Nadat ze enkele optredens hadden gegeven in Londen en Manchester ontmoette de band Dennis Smith, de eigenaar van studio Sawmills in Cornwall. Daar namen ze hun allereerste EP op, getiteld Muse EP, uitgekomen op het label Dangerous. Het EP had redelijk wat succes, maar toch waren geen gehoopte labels geïnteresseerd in Muse. In 1998 tekenden ze dan toch bij Maverick Records, nadat het label enkele concerten geregeld had in de Verenigde Staten. Het eerste album verscheen in 1999 en droeg de naam Showbiz. Het album was geproduceerd door John Leckie, bekend van onder andere Radiohead. Misschien mede door deze laatste beschreven vele critici het als een imitatie van Radiohead. Ondanks alles had de band toch veel succes. Zo mochten ze onder andere in het voorprogramma van Foo Fighters en Red Hot Chili Peppers spelen. En daar bleef het niet bij: in 1999 en 2000 gaf Muse niet alleen vele optredens in Europa, maar ook in Japan en Australië.

2001-2005: Origin of Symmetry, Hullabaloo en Absolution

Het tweede album Origin of Symmetry verscheen in 2001. Net als het vorige album was ook dit album geproduceerd door John Leckie. Het album zorgde voor de verdere doorbraak van Muse. Het bevatte toen de ,nog steeds bekende, falsettostem en het pianospel van Bellamy. Er waren ook vele verrassingen in geborgen: er werden vele nieuwe instrumenten gebruikt zoals een kerkorgel, een Melletron en een ander drumstel. Het album bevatte tevens een cover van Feeling Good van het Frank Cunimondo Trio. Bliss, New Born en Plug in Baby waren de meest populaire en bekende nummers van dat album. Het succes stopte niet, en vooral in Japan en West-Europa was het album een groot succes. Het label weigerde echter het album uit de brengen in de Verenigde Staten, iets waar de band totaal niet tevreden mee was. Origin of Symmetry werd in 2005 pas uitgebracht in de Verenigde Staten. Het derde album verscheen niet veel later, in 2002, en droeg de titel Hullabaloo. Het bevatte 2 cd’s: op de eerste stonden enkel b-sides die tussen 1999 en 2001 zijn opgenomen, op de tweede staat een selectie van opnames van de concerten in Le Zénith (Parijs), op 28 en 29 oktober 2001. Hullabaloo bevatte naast de 2 cd’s ook een DVD. Daarop is hun optreden in Parijs te zien en tevens een documentaire. Een jaar later, in 2003, kwam hun derde (en tot nu toe voorlaatste) album uit: Absolution. Na het lange opbouwende succes, zorgde dit album voor de uiteindelijke doorbraak van Muse. Het bevatte de stijl van Muse zoals ze nu bekend zijn: een mengsel van klassieke pianomelodieën met harde rock en de vele moeilijk te vatten teksten over wetenschap, theorieën en theologie. Het album bracht verschillende hits voor, zoals de meest bekende: Time is Running Out, Stockholm Syndrome en Hysteria. Bij dit album hoort natuurlijk ook een wereldtournee, en zo geschiedde: ze gingen onder meer naar Frankrijk, Canada, Australië en de Verenigde Staten. Ze speelden in 2004 tevens op het Engelse Glastonbury Festival, een optreden wat de band zelf beschreef als “het beste optreden in ons leven”. Het mooie moment kreeg echter een tragisch einde toen een uur later bassist Dominic Howard te horen kreeg dat zijn vader overleden was. Hij bleef echter in de band en ging zelfs door met hun tournee. Dat jaar kreeg de band ook verschillende awards, zoals twee MTV Europe Music Awards (“Best Alternative Act” en “Best UK&Ireland Act”), een Q Award en een Brit Awards. De laatste twee respectievelijk voor “Best Live Act”. Ook in 2005 deed Muse nog een tournee, dit keer in de Verenigde Staten. Daarnaast gaven ze ook nog een optreden in Parijs op het legendarische Live8. In december van dat jaar verscheen hun tweede DVD Absolution Tour met een selectie van nummers op het Glastonbury Festival, Earls Court, Wembley Arena en Wiltern Theatre. 

2006 en 2007: Black Holes and Revelations

Hun, tot nu toe laatste, vijfde album Black Holes and Revelations verscheen op 30 juni 2006. Het album werd, net zoals het vorige album overigens, geproduceerd door Rich Costey. De eerste singel was Suppermassive Black Hole, die overigens voordat het album uitkwam al te downloaden was. Muse deed ook enkele optredens bij ons: zo waren ze te zien op Rock Werchter en Lowlands. Eind 2006 werd het nummer Starlight ook een grote hit. In de Verenigde Staten was Knights of Cydonia eerder dat jaar al een succes. Het was een vrij lang nummer, het duurde zo’n 6 minuten, en bevatte ook een bijhorende videoclip. Het album was een grootst succes en dat werd maar weer eens bewezen met een Platinum Europe Award, nadat er één miljoen exemplaren van Black Holes and Revelations over de toonbank waren gegaan. In 2007 ging de band weer op wereldtournee, en waren ook onder meer te zien op Pinkpop te Landgraaf (Nederland) en op Rock Werchter te Werchter (België). Tijdens hun tournee werd de band voor de eerste keer bijgestaan door een extra persoon, dit was Morgan Nicholls die voor enkele delen de synthesizer, keyboard en basgitaar voor zich nam. Muse mocht dit jaar (2007) ook twee MTV Europe Music Awards ontvange: die voor “Best UK&Irish act” en “Headliner”

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here