Bij het woord “pasta” denkt iedereen direct aan macaroni, spaghetti en Italië. Het klinkt zoveel mooier dan het Nederlandse “deegwaar”. Toch is dit laatste woord eigenlijk meer op zijn plaats, want behalve gerechten met Italiaanse deegwaren bestaan er ook gerechten met buitenlandse deegwaren.
Het eenvoudigste deeg voor een pasta bestaat uit bloem en water. Bij voorkeur wordt bloem van harde tarwe gebruikt, zodat de pasta tijdens het kookproces stevig blijft en minder snel gaat plakken. Om een fijner deeg te krijgen kan er ei aan worden toegevoegd. Gekleurde pasta’s worden gemaakt door aan het deeg groene, rode, oranje of gele groeten-puree toe te voegen. Veel pasta soorten zijn kant en klaar te koop. Zelfgemaakte pasta’s zijn vaak veel smakelijker dan de kant en klare. Met behulp van een pasta-machine is het zelf maken van pasta’s niet moeilijk.
Er zijn ook soorten pasta die gemaakt worden van rijstebloem, maismeel of andere soorten meel. Deze vaak wat doorschijnende pasta’s komen in de meeste gevallen uit China of Japan. In Italië bestaan honderden pasta vormen. Elke streek heeft zijn eigen vormen en benamingen.
De Italiaanse gewoonte om pasta als voorgerecht te eten is in Nederland en België niet algemeen overgenomen. In die landen wordt een pastagerecht meestal als een hoofdgerecht of als een aardappel vervanging gegeten.
Pasta heeft de neiging om te gaan plakken. Het is daarom aan te bevelen om het in zeer ruim water te koken zonder deksel op de pan en de pasta regelmatig om te roeren. Een scheutje olijfolie in het water gaat het plakken eveneens tegen doordat het een klein laagje olie op de pasta achterlaat. Daarna dient de pasta te worden gecontroleerd op gaarheid. Men neme daarvoor een sliertje of stukje pasta tussen de tanden en bijt deze door. Wanneer er bij het bijten nog enige weerstand voelbaar is dan is de pasta “al dente”. Dit wordt ook wel beetgaar genoemd.
Vervolgens wordt de pasta afgegoten met een vergiet en wordt het water eruit geschud. Er kunnen nu warme saus en eventueel andere ingrediënten door worden gemengd. De pasta dient direct geserveerd te worden. Als de pasta kaal wordt geserveerd kan men er een klontje boter of een scheutje olijfolie door mengen.
Lange slierten pasta eten vergt een zekere handigheid, maar na enige oefening heeft men het kunstje, om de slierten al draaiende rond de vork te winden en dan naar binnen te werken, snel te pakken.
Restjes pasta kunnen opgebakken of in de magnetron verwarmd worden. Ook zijn zij meestal goed in te vriezen.
