Verliefd, liefde of lust: het verwarrende van gevoelens

0
2948
blog placeholder

Zodra met de lente ook de warmte weer onze richting uitkomt, gaat er een diepe zucht van verlichting door de mensen. Er wordt meer geglimlacht, gelachen en vooral ‘gelucht’. Dikkere onaantrekkelijke winterkleding gaat weer in de kast en de strakke arm- en pijploze kleding wordt gesorteerd, al dan niet in setjes en we vertonen ons weer aan elkaar.

Tijd om weer eens midden in het stadscentrum te gaan zitten observeren. Met mijn 1,67 m en 73,6 kilo ben ik duidelijk aan de forsere kant maar heb ik behoefte om te gaan lijnen? Nee! Ga ik me te buiten aan veel, vet en waarschijnlijk lekker? Nee! Ik wandel veel maar ben niet direct een sportfreak, niet meer althans.
Neemt niet weg dat ook een tuin ingericht en onderhouden moet worden, dus veel aarde, zand, stenen en sjouwen. Ik zit dus niet echt stil.

Behalve nu dan en ik bekijk de mensen. Hoe ze bewegen, wat voor een figuur ze hebben en wat ze dragen. En natuurlijk hoe mensen reageren op elkaar. Er valt zoveel te zien, daar hoef ik niet voor de tv voor te blijven hangen. Met een beetje fantasie kan ik op wat ik zie wel een vervolg bedenken, ook al zijn de personen uit mijn blikveld verdwenen en in de massa opgegaan. Als ik zou willen.
Er verschijnt een glimlach om mijn lippen als ik zie dat mensen het prettig met elkaar hebben. Daaruit spreekt warmte, gevoel en gelijkwaardigheid. Tenminste, daar lijkt het op. Dat is leuk om te zien.
Toch lijken de meeste mensen individuen in gezelschap maar ze zijn wel heel divers in verschijning.

Mannen die vrouwen uitdagen, vrouwen die mannen uitdagen. Stel je voor: terwijl je vrouw tegen je zeurt, loopt er een aantal aantrekkelijke jonge vrouwen, die totaal niet, of misschien ook wel, in jou of jouw blikken geïnteresseerd zijn en jij gaapt ze na. Gezellig tafereel om naar te kijken en het komt verbazend veel voor. Ook van vrouwen die om de een of andere reden Oost-Indisch doof zijn voor hun partner. We horen maar luisteren niet, we zien des te meer met de ogen. Zintuigen die werken naar behoefte. Als we willen kunnen we dus wel degelijk aandacht focussen en daarmee bepaalde, minder prettige of minder interessante zaken, buitensluiten.

Er straalt in ieder geval van alles uit gezichten en lichaamshouding: verveling, berusting, met lust een ander met de ogen volgen, overheersing, warmte, liefde in diverse generaties, tussen dezelfde generatie of in leeftijd ongelijke generaties. Gevoelens te over op zo’n plein waar vijf straten samen komen op een van de eerste warme lentedagen.
De bloeitijd van nieuw hoop, liefde, verliefdheid, lust. Dat laatste heeft beslist minder met de drang tot voortplanting te doen, maar het andere kan misschien een voorbereiding erop zijn. In Ayurveda is de winter het meest geschikte seizoen voor de voortplanting. In tegenstelling daarvan is de lente het seizoen waar de frisheid en het jeugdige tot bloei komt, waaronder verliefdheid en dat is niet alleen voorbehouden voor jongeren.

Maar verliefdheid is niet per definitie het begin van een lang en gelukkig leven, eerder niet. Het is een ontdekkingsreis van je gevoelsleven en kan alle kanten uitschieten. Een vriendin was vroeger constant verliefd. Op steeds een ander, wel te verstaan. Dat was gemakkelijk want daardoor kende zij het gevoel van afwijzing niet. Tot dat…. Tja, dat voelt dan ineens niet meer prettig en steken gevoelens de kop op van gefrustreerd zijn, boosheid en dan ligt een soort haatgevoel ook zeer dicht aan het oppervlak. Verliefdheid is ook niet een gevoel om belangrijke beslissingen uit te laten voortvloeien, het is een verkenningsperiode om te ontdekken en allerlei gevoelens in jezelf te leren kennen.

Dat begint al heel jong als je als kind bijvoorbeeld verliefd wordt op je leraar of lerares: de kalverliefde en je ging nog nooit zo graag naar school. Maar het zijn chaotische gevoelens, slapeloze nachten, fantasie neemt een duikvlucht, de eetlust is nauwelijks aanwezig vanwege alle vlinders in je maag, je loopt rood aan bij vragen of opmerkingen, stottert omdat je de juiste woorden niet vindt. En dat blijft, ongeacht de leeftijd. Maar op zeer jonge leeftijd vindt er ook nog veel meer verwarring plaats vanwege de seksuele ontwikkeling die het lichaam doormaakt. Natte dromen die echt niet alleen bij jongens voorkomen.
En zo langzamerhand raakt alles op drift in een zoektocht naar meer stabiliteit in geestelijke en lichamelijke liefdesontwikkeling naar, waar velen op hopen, een duurzame relatie. Of dit dan in monogamie plaatsvindt, is afhankelijk van de betrokken personen. Een opmerking die ik wel vaker gehoord heb: ‘ik hou van mijn vrouw, of man, dat met die ander is alleen maar seks’, maar wat moet je ermee? Maar seks buiten de relatie komt vaak hard aan, als het uitkomt en het kan nooit de bedoeling zijn iemand waarvan je zegt te houden pijn te doen.

Maar duurzaamheid valt in deze huidige tijd niet mee. Er moet gewerkt worden om een relatie duurzaam goed te houden. Verliefdheid is daar geen goed gevoel voor. Tijdens verliefdheid lijkt het verstand ondergeschikt aan het lichaam.
Zodra de realiteit van dagelijkse verplichtingen, lasten en zorgen weer een plaats inneemt wordt duidelijk of er een overgang heeft plaatsgevonden naar echte liefde in goede en slechte tijden.

Mijn ervaring is dat het zeer moeilijk is. Een zeer lange verliefdheid heeft niet geleid tot liefde en is uiteindelijk in goed overleg beëindigd, ook al was de verliefdheid wederzijds. Met iemand waar ik totaal niet verliefd op ben geweest is houden van zo tot ontwikkeling gekomen dat ik de wens had met die persoon de rest van mijn leven te slijten, en dat is uiteindelijk ook niet goed gegaan. Er moet veel gegeven en genomen worden, als daar geen goede balans in gevonden kan worden, dan zie je de gezichten, uitdrukkingen en lichaamstaal zoals ik observeer op het plein in de stad. En bestaat er veel onduidelijkheid over de gevoelens die op dat moment nog in mensen leven voor elkaar. Een ieder zal voor zichzelf moeten uitvinden welke gevoelens nog een hoofdrol spelen en hoever je nog kunt gaan, samen en met jezelf. Belangrijk lijkt me daarbij vooral eerlijkheid, in eerste instantie naar jezelf toe maar niet minder belangrijk je gevoelens naar een partner. Want hoe kan iemand nog met droge ogen zeggen: ‘ik houd van je’, als je voor jezelf al wel weet dat je alleen nog maar lustgevoelens bevredigen wil en dan het liefst met een ander. Eerlijkheid, hoe hard ook, duurt altijd nog het langst.

Dat neemt niet weg dat je op elke leeftijd nog gevoelens kunt ervaren, of je er nu iets mee kunt of niet. Het is grappig om te zien hoe een vrouw van 71 jaar hoteldebotel is van een 73-jarige man, inclusief vlinders, onzekerheid en nerveus zijn.
Niets mis mee, zolang het voor beiden goed voelt. Toch? Neemt niet weg dat mijn constatering met betrekking tot gevoelens heeft geleid tot volgend gedicht.

Beperkte houdbaarheid

 

Monogamie?

Meestal niet wat ik zie!

Eeuwigheid?

Beperkt zich in tijd!

Levenslang?

Wees maar niet bang!

 

Zoveel woorden, kreten en zaken

die velen van ons niet of juist te diep raken

we gebruiken ze met het grootste gemak

de een gaat er wel, de ander niet van uit z’n dak

als blijkt dat de -mie, de -lang en de eeuwigheid

verworden tot keiharde maatschappelijke realiteit

om te verzanden in een vergankelijke werkelijkheid

vanwege de meestal beperkte houdbaarheid.

 

Indy Toma

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here