Proberen te redden wat er nog te redden valt…
Een vakantie om de relatie te redden is meestal niet de oplossing en als dat toch de insteek is, weet menigeen – achteraf weliswaar – dat er iets goed fout zit. Soms een laatste redmiddel voor de relatie en soms tegen beter weten in. Die strohalm kan net op dat moment nog iets betekenen, waardoor je een volgende stap kunt zetten.
Immers, er achter komen dat je uit elkaar gegroeid bent is een constatering die niet zelden gecombineerd met het gevoel van “had ik het niet aan kunnen zien komen” gaat. Maar zaken gaan zoals ze gaan en zeker het drukke westerse leven laat ons vaak achteraf pas beseffen, wat we al eerder achter ons gelaten hebben. Bovendien veel mensen groeien geestelijk gedurende het leven en dat kan betekenen dat mensen die jaren geleden nog een prima match waren, dit mogelijk nu niet meer zijn. Zoiets is eigenlijk niet te voorzien, zeker niet voor de mensen in kwestie.
Tijd voor elkaar hebben
Toch, soms tegen beter weten in, proberen we een vakantie waar weer tijd voor elkaar is, in te zetten om de relatie te redden. Echter, feitelijk zegt het “weer tijd voor elkaar hebben” al voldoende. Met enige regelmaat zie je dat relaties vastlopen, omdat partners elkaar nauwelijks nog echt spreken, dingen samen doen etc. Vaak met kinderen in het spel, maar niet noodzakelijkerwijs. Drukke carrières kunnen ook een rol spelen.
Het “tijd voor elkaar hebben” behoort verweven te zijn in de relatie en dan is bijvoorbeeld een nieuwe partner die plots in beeld komt, toch niet zo plots. Immers, een van de partners heeft mogelijk die “tijd voor elkaar” inmiddels bij een ander gevonden.
Als er al geen ander in beeld is, kan de rust die tijdens een vakantie genoten moet kunnen worden, eerder onrust oproepen. Mede daarom kan een moment van rust zo’n spanning in het lichaam oproepen, dat het juist in de vakantie fout gaat.
Vakantiegevoel gebruiken
Het is mogelijk een utopie om te zeggen dat je altijd dat vakantiegevoel moet hebben, hoewel het in zijn algemeenheid wel zo prettig zou zijn. Maar het gaat over de basis en dát gevoel zou er wel moeten zijn. Wat doe je tijdens de vakantie, hoe gedraag je je, hoe voelt het etc.
Een relatie is immers blijvend investeren in elkaar en het veelgebruikte argument “tijd” of eigenlijk het ontbreken van tijd, wat nogal snel komt bovendrijven, is een non argument. Een relatie laten slagen is minder gemakkelijk dan een relatie fout laten lopen. Prioriteiten stellen is belangrijk en dat doe je namelijk zelf. Als “tijd” of het ontbreken daarvan dus relevant is, dan geef je zelf aan niet te willen investeren.
Echter, laten we er vanuit gaan dat je wel wilt investeren, dan is de spanning uit de relatie halen essentieel. Gesprekken zonder stemverheffing, verwijten en ontkenningen vormen een basis. Een basis die nodig is om op voort te borduren, is dat je veilig kunt zeggen wat je wilt en je ook daadwerkelijk kunt ontspannen.
Waar de een basisgesprekken wil voeren, gaat de ander samen richting activiteiten. Ook activiteiten kunnen een basis vormen, samen die dingen doen waar je allebei vrolijk van kunt worden, om kunt lachen, fanatiek in bent etc.
Waar je ook voor kiest, zorg dat iedere vorm van afleiding vermeden wordt. Geen telefoons, laptops, tablets etc. maar een veilige omgeving waar twee mensen in het “nu” zijn.
Vervolg
Als je al in staat bent een (nieuwe) basis te leggen, dan is cruciaal de balans tussen werk en privé. Tijd bepaal je zelf, maak afspraken en blijf alert dat je deze nieuwe afspraken een tweede natuur maakt. Ietwat geforceerd gedrag is in het begin niet erg, maar als je serieus aan je relatie wilt werken, dan verdwijnt dit geforceerde vanzelf (zodra je resultaat ziet). Geen claims, geen succes verzekert, maar slechts een serieuze poging.
Info: M. Venneker – relatietherapeut
