DE VERANDERING
Binnen korte tijd veranderde ze van een levenslustige, vrolijke vrouw in een zielig hoopje mens. Toen ze eindelijk na lange tijd op visite kwam, omdat ze dat zelf wilde, zat ze er in zichzelf gekeerd bij. Haar handen beefden en ze leek schrikachtig en niet op haar gemak.
Er was niets meer over van haar uitbundigheid en spontaniteit. Haar man pakte soms haar hand en hield die troostend in de zijne, alsof hij precies wist wanneer ze dreigde te verdrinken in haar wanhoop. Het was zo verdrietig te moeten constateren dat ze waarschijnlijk nooit meer de oude zou worden. Op een dag was haar man thuisgekomen van boodschappen doen en vond een briefje op tafel met wat afscheidswoorden, ze wilde niet meer. Hij had haar gevonden in de slaapkamer waar hij haar op bed vond met een leeg potje medicijnen naast haar.
Met spoed had hij 112 gebeld. Ze werd opgenomen in het ziekenhuis en na medische behandeling volgde opname in een kliniek waar ze therapie kreeg.
Maar ze was er doodongelukkig en de andere patiënten jaagden haar schrik aan. Na haar ontslag daar wilde ze dan ook niet meer terug.
Nu verblijft ze thuis met al haar enorme ups en downs en krijgt van daaruit enkele malen per week therapie.
Van tijd tot tijd bel je haar op om met haar mee te leven, maar de korte gesprekjes schijnen haar toch te vermoeien en dat zegt ze dan ook. Soms wil je haar bezoeken en bel je haar op om een afspraak te maken, maar dan reageert ze bijna geschrokken ‘oh nee, dat kan ik niet aan nu, dat kan ik nu echt niet’. Dan moet je haar gauw geruststellen dat het niet geeft en dat je gewoon wacht tot zij er aan toe is.
MANISCH DEPRESSIEF
Hoe kan het opeens zo slecht gaan met een mens? Manisch depressief, wat is dat? Ik heb me erin moeten verdiepen om er kennis mee te maken, want als iemand in je omgeving er door wordt getroffen, dan wil je toch weten hoe je zo iemand zoveel mogelijk tot steun kan zijn.
Over de oorzaken die lijden tot de ziekte blijkt nog weinig bekend te zijn, maar er schijnt wel sprake te zijn van erfelijke aanleg.
Alhoewel de ziekte meestal bij jonge mensen optreedt rondom het 20e levensjaar, kan de ziekte ook ontstaan na de leeftijd van 30 jaar.
Het ene moment kan iemand extreem uitgelaten zijn (manie) en het andere moment heel erg neerslachting (depressie). Er zijn wel rustige periodes, maar de ziekte zelf is niet te genezen.
In de depressieve fase heeft men nergens meer interesse voor, is men uitermate prikkelbaar, heeft men te kampen met gevoelens van wanhoop, zelfmoordgedachten en problemen met de concentratie.
In de manische fase heeft men weinig behoefte aan slaap, is men gauw afgeleid, extreem uitgelaten en kan men aan grootmoedswaanzin en verlies van realiteit lijden. Ook in deze fase treden er concentratieproblemen op.
Men krijgt wel medicijnen voorgeschreven, maar die dienen om de stemmingen te stabiliseren. De medicijnen kunnen een droge mond en trillende handen veroorzaken. Naast medicijnen krijgt de patiënt over het algemeen ook psychotherapie.
WAT BETEKENT HET VOOR DE PATIËNT EN ZIJN/HAAR OMGEVING?
De ziekte kan het leven van de patiënt en het gezin ernstig ontwrichten.
Bij de patiënt en de naasten leeft voortdurend de angst voor zowel de depressieve als de manische fase. Het is van het grootste belang dat de patiënt en de familieleden een naderende terugval tijdig herkennen. Met een goede begeleiding en de juiste behandeling kan men de beide fases zoveel mogelijk onder controle houden. Verder is het bestaan van de patiënt gebaat bij rust en regelmaat.
OP DE ACHTERGROND
Het is verdrietig te moeten constateren dat je vriendin van vroeger nooit meer zal zijn wie ze eens was. Was ze destijds een levenslustig, gezellig en spontaan mens waarmee je erg kon lachen, nu lijkt ze een totaal ander mens geworden. Zelf beseft ze heel goed hoe ze veranderd is en ze heeft er de grootste moeite mee dat te accepteren.
Je wilt haar helpen, maar je weet niet hoe, omdat alles zo afhankelijk is geworden van haar wisselende stemmingen.
Alles wat je voor haar kan doen is op de achtergrond aanwezig blijven en haar van tijd tot tijd laten weten dat je er voor haar bent en er altijd voor haar zult zijn.
Je zei dat het stormde in je hoofd
ik wist niet goed wat je bedoelde
alleen dat je gedachten woelden
en het een warboel in je was
