Er is sprake van plagiaat wanneer een persoon het werk van een ander overneemt zonder daartoe gerechtigd te zijn. Hiermee handelt men in strijd met het recht en kan men vervolgd worden. De reden hiervoor zijn de incentives, de impulsen. Wanneer een persoon hard werkt om een concept neer te zetten en vervolgens gaat een ander persoon ervandoor met het concept zonder dat deze aangesproken kan worden op zijn daden, dan wil de bedenker van het concept eigenlijk geen concepten meer bedenken. Het aanbod aan ideeën verminderdt waardoor de ontwikkeling stopt. Om dergelijke situaties te voorkomen, wordt er gebruik gemaakt van een systeem. Er wordt auteursrecht toegekend aan de bedenker van het idee, schending van dit recht leiden tot vervolgingen en er zijn registers – octrooi – opgesteld.
Hoewel een dergelijk systeem werkt, is het nog niet optimaal. Vooral in de commerciële entertainment wereld is er een vraag naar een meer effectieve aanpak. Het downloaden van illegale films en muziek, of het op internet aanbieden van een film dat nog niet in de bioscoop is verschenen. Het illegaal maken van dergelijke praktijken lost het probleem niet geheel op. In veel landen zijn campagnes gestart om de consument bewust te maken van het illegaal downloaden. Voor zowel de consument – gevaar voor vervolging – als voor de enterainer – die geen geld verdient en daardoor minder zin heeft om zijn best te doen – zijn de gevolgen bekend. Ook in Nederland is een instantie in het leven geroepen om de consument wijzer te maken: BIG. In filmland is er gekozen voor 3D-effecten. Door effecten in de film te bewerken, worden de consumenten genoodzaakt de bioscoop op te zoeken. De vraag is of dit werkt? Om erachter te komen wat het beste middel is tegen piraterij, moet men eerst weten waarom dit bestaat. Een eerste gedachte is geld. Het is goedkoper om de film illegaal te downloaden en te bekijken, dan naar de bioscoop te gaan. Dit neemt niet weg dat doorgaans de meeste kopiën van slechte kwaliteit zijn. Dit brengt ons bij punt twee. Hoewel een groot deel van de mensen, die kiezen om de film thuis illegaal te downloaden, dit doen voor het geld zijn er ook mensen die andere motieven hebben. Het is sneller om de film via de computer te bekijken, dan dat men moet wachten totdat de film eindelijk in de bioscoop draait. Om deze twee punten tegemoet te komen, is het aanbieden van extra’s – zoals 3D kwaliteit – niet voldoende. Immers, men kan besluiten geen 3D te willen zien. Het niet hebben van de extra’s neemt men voor lief. Er is een oplossing, de Damaan-tactiek, die beide verhalen probeert te verenigen. Aan de kant van de bedenker is het aantrekkelijk om zijn product te verkopen. Hiermee verdient hij of zij geld en kan hij of zij dit in een ander project steken. Aan de zijde van de consument, zoals we reeds hebben gezien, is het aantrekkelijk wanneer het aanbod qua kwaliteit als qua prijs aantrekkelijk is. Met de internetperiode waarin we nu bevinden, kunnen de bedenkers besluiten een virtuele bioscoop aan te bieden. De film ‘draait’ op de computer, die je eventueel aan de tv kunt aansluiten. De film download je niet, maar je ziet het als een programma. De negatieve kant is dat je niet zelf voor de pauze kunt kiezen. De postieve kant van de tactiek is dat je punt twee – het is sneller om thuis te kijken, dan wachten op een premiere – weg kunt nemen. Ook het niet naar een bioscoop willen gaan, wordt hiermee opgelost. Wil het prijs aantrekkelijk zijn, dan dient het thuis aanbieden van de film goedkoper te zijn dan de bioscoop. Dit hoeft niet drastisch, maar kan ook met een euro. De Damaan-tactiek is nog niet ingevoerd en is daarmee een concept.
