De werking van het gehoor:
Oorontstekingen komen het meest voor bij kinderen onder de 4jaar. Een ontsteking kan ontstaan aan de uitwendige gehoorgang en aan het middenoor. Een ontsteking aan de uitwendige gehoorgang kan ontstaan als de huid geïrriteerd raakt.
Een ontsteking aan het middenoor begint meestal met verkoudheid waarbij pus en vocht zich ophopen achter het trommelvlies.
Het oor bestaat uit drie delen. Dit zijn het uitwendige oor, het middenoor en het binnenoor. Geluidsgolven (die bestaan uit luchttrillingen) komen via het uitwendige oor bij het trommelvlies en zorgen daar voor een trilling van het vlies. Het trommelvlies staat in verbinding met drie kleine botjes in het middenoor. (Dit zijn hamer, aambeeld en stijgbeugel)
De botjes versterken de trilling en geven deze door aan het slakkenhuis. (in het middenoor)
In het slakkenhuis zitten de zintuigcellen (zenuw) die trillingen omzetten in zenuwprikkels. Deze prikkels gaan via de gehoorzenuw naar de hersenen. Daar worden ze vertaald in horen.
Ontsteking aan de uitwendige gehoorgang
Oorsmeer beschermt de huid van de uitwendige gehoorgang. Door het niet goed droogmaken van het oor na het zwemmen of douchen, oorpeuteren, reinigen met een wattenstaafje of door zeepresten kan de gehoorgang ontstoken raken. Mensen met een gevoelige huid hebben meer kans op een geïrriteerde gehoorgang. Dit wordt meestal veroorzaakt door een bacterie of schimmel. De huid is schilferig, gezwollen en geeft vocht af door de ontstekingsreactie. Door de zwelling is het gehoor soms minder goed. De ontsteking kan worden behandeld met zure druppels.
Ontsteking van het middenoor
Het middenoor staat via de buis van eustachius in verbinding met de neus en keelholte. Hier kan vocht door worden afgevoerd. Als kinderen verkouden worden dan gaat het afvoerbuisje dicht zitten. Dit komt door zwelling van het slijmvlies. Het vocht kan dan niet meer weg en dit veroorzaakt dan ook een ontsteking omdat pus en vocht ophopen achter het trommelvlies.
Dan ontstaat er een hevige stekende oorpijn. Bij kleine kinderen kun je dit zien doordat ze naar hun oortje grijpen.
Verschijnselen bij een middenoorontsteking zijn:
– oorpijn
– koorts
– ziek gevoel
– buikpijn, overgeven en diarree
– Er komt etterig of bloederig vocht uit de oren
Er komt een scheurtje in het trommelvlies als de druk te groot wordt. Het ontstekingsvocht komt (soms met bloed) naar buiten en de pijn neemt dan weer af. Het scheurtje herstelt zich vanzelf. Tegen de pijn mag het kind paracetamol hebben en neusdruppels zorgen ervoor dat het slijmvlies slinkt. Als de oorontsteking ernstig is of lang aanhoudt kan de arts antibiotica voorschrijven. Uit onderzoek is gebleken dat kinderen die met antibioticum zijn behandeld 20 procent meer kans hebben op een nieuwe ontsteking. Antibiotica kunnen mogelijk het immuunsysteem beïnvloeden waardoor kinderen vatbaarder kunnen worden.
Het plaatsen van buisjes
Als de oorontsteking steeds terugkomt, kan de KNO arts buisjes plaatsen. Trommelvliesbuisjes zijn heel kleine buisjes die worden geplaatst in de trommelvliezen. Doordat er een opening in het buisje zit kan er lucht in het middenoor komen en wordt het ontstaan van vocht afgeremd. Ook kan vuil en vocht worden afgevoerd. De klachten zullen hierdoor waarschijnlijk verminderen. Buisjes worden geplaatst onder narcose. Narcose wordt toegediend met een mondkapje of met een klein spuitje. Bij kleine kinderen wordt meestal gekozen voor een mondkapje. Na ongeveer een jaar groeien de buisjes eruit en bij controle zal worden bekeken of er nog nieuwe buisjes geplaatst moeten worden. Na het plaatsen van de buisjes mag er twee weken geen water in de oren komen. Dit is te voorkomen door tijdens het douchen vette watten of oordoppen in de oren te doen. Het kind mag ook niet zwemmen tijdens die twee weken. Daarna wel maar als het last heeft van pijn of andere problemen is het verstandig om oordopjes te gebruiken.
Nog een goede reden om voor buisjes te kiezen is als het kind slecht hoort doordat er vocht achter het trommelvlies zit. (het kind hoeft dan niet altijd een ontsteking te hebben) Dit kan zorgen voor een taalachterstand.
De voorbereiding
Voor kinderen is een operatie best ingrijpend. Het is verstandig om ze daar thuis al vast op voor te bereiden door
– het voorlezen van boekjes
– erover te praten
– tekenen
– spelen
Na de ingreep
Het kan zijn dat het kind zich anders gedraagt na de ingreep. Het kan meer aandacht vragen of afwijzend reageren. Soms slaapt het kind slecht, gaat het weer in bed plassen, hebben ze angst voor het donker of om alleen te zijn. Het is belangrijk om begrip te tonen en er over te praten
