Alzheimer, leven achter een sluier

0
1090
blog placeholder

Bij personen met Alzheimer of dementie is het alsof de wereld langzaam terugdraait. Er worden geen nieuwe herinneringen meer gemaakt en de ouder vervagen steeds meer en meer. Het is als leven in een luchtbel, je bent er wel, maar je beseft het niet volledig meer. Je weet niet of het morgen of avond is, welke dag of maand, welk jaar, je tast in het duister. Je bent totaal afhankelijk van anderen. Doch deze anderen begrijpen je niet altijd. Soms denken ze dat je van slechte wil bent als je iets niet begrijpt of je niet goed verstaanbaar kan maken. De wereld draait verder, maar dan zonder jou. Voor jou is de tijd stil blijven staan. Je leeft steeds meer in het verleden en wanneer je familie of vrienden je komt bezoeken, herken je ze niet. Zij begrijpen dit niet altijd en dus worden de bezoekjes schaars omdat men zegt dat je toch niet weet dat er iemand geweest is. Je zou wel willen uitleggen dat je het tof vind
dat er mensen komen maar je geraakt niet uit je woorden. Soms is de enige uitweg agressief zijn, want dan wordt er aandacht aan je geschonken, ook als is het negatieve aandacht, je hebt toch iemands aandacht getrokken en dat alleen telt. Alle dagen zijn hetzelfde want je hebt geen tijdsbesef meer en je weet ook niet waar je bent. Dit geeft je angst.Als je aan de mensen om je heen vraagt welke dag het is of welk uur, of wanneer je gaat eten, dan krijg je als antwoord dat men je dat  reeds gezegd heeft en toch herinner jij je dat niet. Soms vraag je je af waaraan heb ik dit verdiend?
Alzheimer en dementie zijn sluipende ziekten, zij treden soms onverwachts op. Je begint dingen te vergeten, je herhaalt je woorden en je bent verloren in je eigen leefwereld. Toch stuiten mensen met Alzheimer of dementie nog altijd op veel onbegrip, ze worden door hun omgeving bestempeld als “lastig”, terwijl ze alleen maar wat aandacht willen en willen begrijpen wat er met hen gebeurt.
Vele Alzheimerpatiënten eindigen in een rusthuis op een speciale gesloten afdeling, waar zij soms aan hun lot overgelaten worden en stilletjes wegkwijnen. Dit zou niet mogen gebeuren, want ook deze mensen zijn met de nodige begeleiding in staat nog een volwaardig leven te leiden. Zij hebben alleen begripvolle mensen nodig die hen steunen en niet uitsluiten.
De ziekte van Alzheimer ligt voor iedereen op de loer, laten wij dit taboe doorbreken en ons hart openen voor deze mensen.  

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here