Mensen met Boulimia braken hun eten uit; dat is wat de meeste mensen weten over deze ziekte. Maar vaak gaat het veel verder dan dat. Qua handelingen en psychisch. Boulimia is een geestenziekte waar mensen aan kunnen sterven, door de lichamelijke aftakeling, of uiteindelijk door zelfmoord, omdat de ziekte ze geestelijk kapot heeft gemaakt. 1,5 tot 5% van de jonge vrouwen heeft Boulimia, dat is meer dan het aantal jonge vrouwen dat Anorexia heeft.
Mensen met Boulimia hebben vaak het gevoel geen controle te hebben over wat en hoeveel ze eten. Vaak ligt deze controle dan ook ten grondslag aan de ziekte. Dat lijkt raar, want tijdens het eten raken zij juist alle controle kwijt en eten snel en onbeheerst meer eten dat andere mensen, die niet lijden aan de ziekte Boulimia. Maar het overgeven en ‘leeg maken’ van het lichaam geeft die controle wel.
Een andere reden is ’te dik zijn’. Vooral veel jonge meisjes vinden zichzelf te dik en nemen het heft op deze manier (in de eerste plaats door weinig te eten) in eigen handen, tot het braken een soort verslaving wordt. Het beeld dat zij van zichzelf hebben klopt vaak niet. Ze zien een dik meisje in de spiegel, maar vaak is dit beeld vertekend.
Vaak gaat het bij Boulimia niet om wat het is dat ze nuttigen en proeven zij het eten nauwelijks. Het gaat alleen maar om het eten als handeling en de controle, tot je echt niet meer kunt, je lichaam gaat tegenstribbelen of iemand anders stop zegt.
Vervolgens voelen Boulimia-patiënten zich vaak erg schuldig. Het eten moet er weer uit. Dit kan door middel van braken, laxeren of andere medicijnen. Sommige mensen gaan extreem veel trainen na een eet-bui of eten vervolgens een tijd lang niets meer en leven alleen op water, wat de kans op een nieuwe eetbui weer extra kan vergroten, door het vergrotende hongergevoel. Op die manier ontstaat er een ongezonde cirkel, die zich blijft herhalen, tot er hulp komt.
Die hulp moeten patiënten vaak zelf zoeken omdat de ziekte niet altijd duidelijk te zien is. De mensen die Boulimia hebben zijn namelijk niet altijd ongezond dun. Wel verandert het gedrag vaak en hebben ze een schommelend gewicht. Ook gaan ze meestal opvallend vaak naar de wc na het eten om te braken, en kauwen ze veel kauwgom en andere snoepjes die de braaklucht maskeren. Ook kan het natuurlijk opvallen als de hele voorraadkast binnen de kortste keren leeg is of als eten naar binnen wordt geschrokt. Maar meestal zijn Boulimia patiënten erg goed in het verbergen van hun ziekte.
Boulimia is erg gevaarlijk en desastreus. Door het vele braken ontstaan er ernstige beschadigingen aan de keel, maag, slokdarm en soms het gebit. Daarnaast kun je uitdrogen en hartritmestoornissen ontwikkelen, met alle gevolgen van dien. Vrouwen met Boulimia (want ook mannen kunnen last krijgen van deze eetziekte, al komt het bij hen minder vaak voor, maar 1 op de 10 tot 20 patiënten is man, dat is dus nog best wel veel!) kunnen hormoniale problemen krijgen. Hun menstruatie kan uitblijven en ze kunnen onvruchtbaar worden.
Vaak is genezing van Boulimia Nervosa een lange weg, maar zeker geen onmogelijke. Hierbij is hulp zoeken (bijvoorbeeld bij en psycholoog) heel belangrijk. 50% van de boulimia patiënten geneest helemaal. Hulp zoeken is echter vaak een grote stap. Niet elke Boulimia-patiënt kan die drempel over om hulp te accepteren.
