Wat is pleegzorg?
Pleegzorg is de tijdelijke en gepaste zorg van een gezin voor andermans kind. Dat kan op verschillende manieren. Het is afhankelijk van de noodsituatie en de behoeften van het kind of de jongere.Het is meestal gericht naar kinderen, jongeren en volwassenen die niet thuis kunnen wonen of zelf geen thuis kunnen maken
Het is de bedoeling dat een kind na een tijdje weer naar huis gaat, maar heel wat kinderen blijven tot hun achttiende in het pleeggezin omdat de problemen thuis niet opgelost raken.
Men houdt rekening met de wensen en gevoelens van het kind maar ook met die van de pleegouders. Als zij het bijvoorbeeld absoluut niet zien zitten met een baby, wordt hen ook geen baby toegewezen.Dit zou anders geen kansen hebben op slagen. In elke stap wordt nagedacht over het belang van het kind.Het contact met de biologische ouders wordt in de mate van het mogelijke zoveel mogelijk gestimuleerd. Bij pleegzorg is het de bedoeling dat het kind weer naar huis gaat. Wanneer de situatie te ernstig en bedreigend is voor het kind, worden er andere maatregelen ondernemen. Zo kan beslist worden om het kind te plaatsen tot een bepaalde leeftijd. Dit wordt dan beslist door de jeugdrechter op basis van tal van gesprekken en onderzoeken.
Soorten pleegzorg.
Er zijn zes soorten pleegzorg. Als eerste heb je de langdurige pleegzorg. Hier kan het kind voor een langere periode niet meer naar huis. Ten tweede is er de kortdurende pleegzorg. De nadruk ligt hier op de terugkeer naar huis. Ten derde is er weekend- en/of vakantieopvang.Ten vierde heb je ook logeergezinnen. Dit is voor kinderen met een zware handicap. De kinderen wonen nog thuis, maar gaan soms gaan logeren in het pleeggezin om zo de ouders te ondersteunen. Ten vijfde zijn er opvanggezinnen voor baby’s. De baby’s gaan naar een opvanggezin na een ongewenste zwangerschap en blijven daar tot de ouder heeft beslist om het kind te houden of om het kind toch af te staan voor adoptie. Als laatste is er netwerkpleegzorg. Dit is als het kind wordt opgevangen door familie of kennissen. Dit zou voor de meeste kinderen de beste oplossing zijn omdat ze zo in een vertrouwde omgeving terecht komen. In de praktijk is dit vaak niet mogelijk.
Hoe komt een kind terecht in de pleegzorg?
Een kind kan op vier manieren in de pleegzorg terecht komen. Ten eerste kan dit via het comité voor bijzondere jeugdzorg (CBJ). Dit is op vrijwillige basis. Ten tweede kan dit via de jeugdrechtbank. De ouders en het kind zijn verplicht om de hulp te aanvaarden. Ten derde kan een kind bij pleegzorg terecht komen via kind en gezin (K&G). Dit is dan gezinsondersteunende pleegzorg. Dit is een preventieve vorm van pleegzorg en is beperkt tot 90 dagen. Als laatste kan men via het Vlaams fonds terecht komen bij pleegzorg. Dit is voor kinderen met een beperking.
Pleeggezin
Als iemand graag pleeggezin wil worden, kan men contact opnemen met een dienst voor pleegzorg. De dienst stuurt dan informatie op en nodigt het gezin uit voor een gesprek.Als de ouders geïnteresseerd blijven, volgt een bereidings- en selectieprogramma. In deze programma’s komen er verschillende thema’s aan bod zoals hechting,verlieservaringen, enzovoort.. Deze programma’s hebben als doel om het gezin maximaal voor te bereiden op pleegzorg en na te gaan welke vorm van pleegzorg het best bij hen past. Daarnaast moet een kandidaat-gezin een aantal administratieve zaken in orde doen. Bijvoorbeeld een attest van goed gedrag en zeden kunnen voorleggen.
Wettelijk statuut van pleegouders.
Op dit moment hebben pleegouders nog geen wettelijk statuut. Hier zijn enkele ministers heel erg voor aan het ijveren. Dit statuut is belangrijk omdat pleegouders dan ook meer recht zouden hebben op pleegzorgverlof net als ouderschapsverlof. Op dit moment is dit slechts zes dagen. Politici willen dit optrekken tot vier tot zes weken.Zo is er meer tijd om een band op te bouwen met het pleegkind. Dit is van groot belang om het kind en de pleegouders dichter tot elkaar te brengen. Ook wordt er gepleit voor een vervangingsinkomen en een hogere onkostenvergoeding.
Beeld in de samenleving.
Vandaag de dag wordt er een negatief beeld opgehangen van pleegzorg. Door de individualisering van de samenleving staan mensen er niet echt voor open om een kind van een ander op te vangen. Er is al genoeg drukte en stress in hun eigen gezin dat het onmogelijk is om de zorg van een ander kind op zich te nemen. De overheid probeert een positief beeld naar voor te schuiven in de media, maar er blijven vooroordelen bestaan. Mensen zien pleegkinderen als probleemkinderen. Dit is echter niet zo. Het zijn kinderen die vaak heel wat hebben meegemaakt maar net als elk kind willen spelen, groeien en ontdekken. Ze zijn enkel in het verkeerde nest geboren of verkeren tijdelijk in een situatie die onveilig is voor hen.
Tot slot.
Wanneer een koppel besluit om pleegouder te worden moet er administratief heel wat geregeld worden. Er zijn veel huisbezoeken en gesprekken met een psycholoog. Dit is om een totaalbeeld van een gezin te krijgen en dit alles in het belang van een mogelijk pleegkind. Pleegouder worden moet je doen uit liefde, uit de wil om iets te kunnen betekenen voor een kind in een noodsituatie. Elk kind is uniek en heeft nood aan wat aandacht, liefde en genegenheid.
