Ik heb de film “The White Massai” nu een keer of drie gezien en het blijft me boeien, iedere keer kijk ik op een andere manier. Het is een waargebeurd verhaal. Iemand zei een keer tegen me: “Lekker naief wel van dat meisje. Ze wordt op slag verliefd op een Massai, ze laat alles achter zich en ze gaat in een hutje in de bergen in-the-middle-of-nowhere wonen tussen de Massai waar ze niets vanaf weet, ze trouwt met haar geliefde, krijgt een kind en dan denkt ze dat het vanzelf wel allemaal goed gaat verder.”
De eerste keer dat ik de film zag, keek ik niet op die manier. Ik zag een romantisch liefdesverhaal over een relatie tussen een Europese vrouw en een Afrikaanse man. Maar nu ik kortgeleden de film weer zag, keek ik op een andere manier. Ik bedacht me dat het verhaal verteld wordt vanuit het perspectief van Carola, het Zwitserse meisje. Zij heeft een boek geschreven over wat ze heeft meegemaakt en haar verhaal is verfilmd. Het is dus een wat eenzijdig perspectief, want we kijken naar het gebeurde door de ogen van Carola. In hoeverre zou het verhaal anders zijn als het door iemand van de Massai zelf werd verteld?
Carola is in een voor haar totaal nieuwe wereld terecht gekomen, een totaal andere wereld dan die waarin zij is opgegroeid. Ik heb opgelet; als haar dochter een jaar of vier is, dus als ze al een jaar of vijf onder de Massai is, lijkt het erop dat ze nog steeds alleen Engels en Duits praat (waarom praat ze Duits tegen de Massai??), niet de lokale taal. Als ze echt geïntegreerd was had ze toch allang de taal moeten spreken, hoe kan ze anders communiceren met haar dorpsgenoten, van wie de meesten geen of niet goed Engels spreken? Wat ze vertelt is vast echt zo gebeurd, maar wat is haar eigen aandeel in het verhaal? Was de manier waarop Carola zich gedroeg acceptabel voor haar man? Mag een Massai vrouw een eigen winkel beginnen? Mag ze een belangrijk iemand uitschelden omdat hij zijn rekeningen niet betaalt? Mag ze grapjes maken met andere mannen? Als ze wil dat het contact met de Massai soepel loopt en dat ze goed integreert in de Massai gemeenschap, dan moet ze de culturele gevoeligheden leren kennen en een manier vinden om daarmee om te gaan. Daar heeft ze waarschijnlijk niet echt over nagedacht toen ze aan haar Massai avontuur begon.
