Oktober

0
1009
blog placeholder

Het is weer zover, die tijd van het jaar, oktober!
Ik haat deze maand, dit is de maand waarin mijn moeder overleden is aan kanker.
Ik weet nog goed dat zij het mij vertelde:

Op een dag deden we een bak koffie zoals iedere week op woensdag.
Lekker burgelijk niet, mijn moeder ik waren 2 handen op 1 buik, de beste vriendinnen.
Ze was heel veel afgevallen, ik zei haar dat ik haar dieet wel wil, bijna
10 kilo in een week of 6….
Maar toen viel de bom ze had kanker, longkanker, de huisdokter had het haar verteld,
ze rookte ongeveer 60 sigaretten per dag…..

Ja, ik weet het zeg het maar, haar eigen schuld toch.
Dus niet in de jaren 70 was roken vreselijk in maar de gevolgen waren helemaal niet
duidelijk en werden ook niet verteld!

Vanaf toen begon het ziekenhuis in en uit, chemo iedere 6 weken 8x,  bestraling.
En weg was de kanker!!!! We waren dolgelukkig, de kanker was weg alleen de bestraling
moest nog 2 keer voor de zekerheid.
Ze kreeg van iedereen bloemen en kaarten het was een heerlijk gevoel, ik had mijn
beste vriendin terug.

De schok toen ik een telefoontje kreeg uit het ziekenhuis om 5 uur smorgens:
Uw moeder is overleden…ik geloof dat ik gegild, gehuild en geroepen heb.
Ze is overleden aan een hartstilstand in haar slaap, eigenlijk zoals ze had willen
overlijden.
Mijn man schrok natuurlijk wakker, we gingen naar benenden, ik zei dat ik moest werken.
Waar je wel niet aan denkt op dat moment.

Ik kwam erachter dat mijn zusje nog niet gebeld was, dus dat ging ik doen, bij haar
was de reaktie niet anders.
Toen het ergste, de begravenis regelen. Er komt een vrouw en die vraagt wat je moeder
aan moet in de kist; een rokje en haar favoriete vest maar ook een panty, en die had
mijn moeder duidelijk niet maar ik wilde niet dat ze het koud kreeg, toen deed mijn
tante haar panty uit, dat was het liefste wat ze ooit voor haar zus heeft gedaan….
vreselijk, ik denk dat ik dat het ergste vond van alles.

De begrafenis ging voorbij als in een blur, veel huilen en veel beloftes van mensen die het
toch niet nakomen.
Het is nu bijna 14 jaar geleden maar ik mis mijn moeder iedere dag, vooral in de maand
oktober…..

Maureen

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here