Als ouders chronisch ziek zijn denkt men meestal aan de lichamelijke ziekte. Maar een psychische of psychiatrische aandoening is nog vaak een taboe in de samenleving waar alles goed, mooi en normaal moet zijn. Wat de gevolgen zijn van een psychische aandoening op de ontwikkeling van een kind is nog niet zoveel van bekend. Er is nog niet zoveel wetenschappelijke studie naar verricht. Wel zijn er verenigingen, die zich betrokken voelen en proberen steun te verlenen aan kinderen van deze ouders.
Geschiedenis KOPP kinderen
Kinderen, die opgroeien met een of twee ouders, die psychische problemen hebben ontwikkelen zich verschillend. Zo heeft de grondlegger van de analytische psychologie, Carl Gustav Jung (1875 – 1961) een heel moeilijke jeugd gehad met een krankzinnige moeder. Beide ouders hadden voortdurend ruzie met elkaar. Hij werd achtervolgd door visioenen en nachtmerries. Hij hield zich bezig met occultisme en spiritisme in de kliniek Berghölzli in Zürich onder leiding van Eugen Bleuler, bedenker van de concepten autisme en schizofrenie.
In gezinnen, waar ouders kampen met psychiatrische problemen worden kinderen “besmet” in hun psychologische ontwikkeling. Wanneer de kinderen moeten omgaan met deze problemen en ouders nauwelijks in staat zijn hun eigen leven op de rails te krijgen, onstaat parentificatie oftewel de rollen worden omgedraaid. Het kind vervult de rol van ouder voor de ouder. Het bestaan van het kind is vaak zeer beangstigend, en dus zeer problematisch, als het zich probeert in te leven in de waan van de moeder en probeert haar te begrijpen. Samen te leven met een ouder, die manische-deprassief is, psychotisch of zeer depressief is, kan het leven van het kind zeer moeilijk maken. Ook de kans op lichamelijke of psychische mishandeling is reëel aanwezig. Er zijn kinderen, die een therapeutische rol naar de ouders hebben ontwikkeld en precies zijn gaan aanvoelen wat de spanning verminderd of wat de ouder nodig heeft om rustig te worden. Die rol nemen ze op zich en dat is zwaar voor een kind. Ook naar de buitenwereld nemen ze dan de rol van de ouder op zich.
Voor de ouder kan het kind ook de nog enige lijn naar de buitenwereld zijn.
Gevolgen voor kinderen
Hoeveel kinderen dragen de psychische en sociale druk op hun schouders, omdat ze ouders hebben met ernstige problematiek? De meeste hulpverlening is er op gericht om de patiënt met psychaitrische problemen te helpen dan om de kinderen in dat gezin te helpen. Toch bestaan er inmiddels wel verenigingen, die er speciaal voor deze kinderen zijn. Er wordt ook onderzoek gedaan naar de gevolgen voor de kinderen, die het leven in zo’n gezin hebben. Persoonlijkheidsstoornissen, manische-depressief, psychotisch, angsten en fobieën, borderline en uitbarstingen van geweld, wat zijn de gevaren en de gevolgen voor een kind?
Afgezien van de sleur en de angst, die dit leven geeft, hebben deze kinderen vragen, die beantwoordt moeten worden en hebben ze therapeutische ondersteuning nodig. Geconfronteerd met de dagelijkse realiteit van de psychiatrische ziekte van de ouder leiden ze geen gewoon kinderleven en zullen ze ook vragen hebben in verband met hun toekomst: Wat is normaal? Wat is ziek? Waarom gebeurt dit met mama? Word ik ook zo als ik groot ben? Is het erfelijk?
Hier volgen een paar links voor kinderen met ouders met psychiatrische problemen:
http://www.drankjewel.nl/content/show-sub.asp?RecId=108
