Koken met zeewier

0
1206
blog placeholder

Hoewel de landen aan de Atlantische kust in Europa een zekere traditie hebben wat betreft het eten van zeewier, zijn het vooral de Aziatische of Japanse keukens die er ruimschoots gebruik van maken. Vooral landen als Japan en Korea hebben een eeuwenlange en uitgebreide traditie van zeewier als voedsel. Men eet zeewieren als groente, en gebruikt het ter decoratie en als aromatische smaakmaker, bijvoorbeeld bij de Japanse rijst-knabbeltjes, die daarmee een wat pittigere smaak krijgen. In sushi-hapjes worden reepjes zeewier gebruikt om de combinatie van vis- rijst– en andere ingrediënten samen te houden. Zeewier is een veelzijdig product qua uiterlijke verschijning, maar bevat daarnaast ook bijzondere voedingsstoffen. De meeste wieren zijn rijk aan mineralen als calcium, natrium, ijzer en jodium en bevatten spore-elementen. Afhankelijk van de soort, is zeewier een bron van de vitaminen A, C en E en van plantaardige eiwitten. De delen van het zeewier die niet door het lichaam worden afgebroken zijn niet schadelijk en kun je zien als ballaststoffen.

Zeewier kan daarom een gezonde en natuurlijke aanvulling vormen van plantaardige eiwitten, vitaminen, mineralen, sporen-elementen en ballaststoffen in ons menu. Aanvankelijk werd het vooral gebruikt door macrobioten en veganisten, die hiermee mogelijke tekorten in hun dieet konden aanvullen. Maar tegenwoordig ontdekken ook andere groepen mensen het gezonde en veelzijdige zeewier. Dit wordt door voedingsdeskundigen toegejuicht, onder andere omdat de voedingswaarde van het op moderne wijze geproduceerde voedsel nogal achteruit is gegaan en veel mensen ook geen tijd hebben om gezond en gevarieërd te eten.

Voor de spijsvertering en stofwisseling zijn mineralen en sporen-elementen erg belangrijk, bijvoorbeeld om vitaminen te verwerken en op te nemen in ons lichaam. Zo is een mineraal als ijzer essentieel omdat het de zuurstof door ons lichaam transporteert. Ook voor de groei en het onderhoud van de weefsels, het functioneren van spieren en zenuwen zijn diverse mineralen nodig. Behalve deze heilzame voedingsstoffen op zichzelf, bevatten zeewieren ook nog eens een unieke combinatie ervan, een combinaties die bij “landplanten” niet voorkomen.

De meest gebruikte soorten zeewier

Nori wordt veel in Japan gebruikt, waar het vanwege de soepele en fijne structuur “keizerlijk wier” wordt genoemd. Het leeft in de Indische Oceaan en is oorspronkelijk rood, maar kleurt tijdens van het drogen donker paars tot zwart. Nori wordt doorgaans verkocht als dunne rechthoekige vellen. Het wordt gebruikt in soep en bij het bereiden van vlees, omeletten, saus en als decoratie of voor het bijeenhouden van Sushi.

Kombu of Bretonse kelp is het groene tot bruinige zeewier dat zijn bladeren op de golven mee laat deinen. Het is het meest gegeten zeewier in het Verre Oosten, maar komt ook voor aan de Atlantische kust, onder andere in Portugal, Groot Brittannië en Frankrijk. De stelen worden gegeten bij rauwe of gekookte groenten. De bladeren, een soort van vlezige, krokante strengen worden gebruikt om vis in te koken of te stomen, een methode die “Clambag” wordt genoemd. Na het koken of stomen wordt het wier verwijderd, maar de smaak en de voedingstoffen blijven achter in de vis.

Iers mos bevat natuurlijke geleermiddelen en werd traditioneel gebruikt bij het bereiden van jam, saus en soep. Het is ook een huismiddeltje bij reuma, verkoudheid, hoesten en andere problemen met de ademhalingswegen als bronchitus en astma.

Zeesla of zeelatuw is een groen, soepel zeewier, met een vrij sterke, zurige smaak. Zeesla moet je wel vers eten, maar dan komt de krachtige, frisse smaak goed tot zijn recht in salades. Fijn gehakt of gesnipperd is zeesla een pittige smaakmaker in soepen of vinaigrettes. De bladeren kun je ook gebruiken als “wrap” voor een vishapje, of als decoratie.

Dulse is een zacht rood wier, met een ziltige smaak die soms aan de smaak van hazelnoot doet denken. Het werd veel gebruikt in landen als IJsland, Noorwegen, Ierland en Schotland. Hier werd het in vroeger tijden in bars als borrelhapje geserveerd om het drankverbruik te stimuleren, maar ook op lange bootreizen ter voorkoming van scheurbuik. Het eerste vanwege het hoge zoutgehalte, het tweede vanwege de vitamine C. In gedroogde vorm is Dulse krokant, maar door het te koken wordt het boterzacht. Dulse kun je eveneens rauw toevoegen aan salades, sausen, soepen en vinaigrettes. Ook kan het dienen als “wrap” voor geitenkaas of een pasteitje van zeevruchten.

Wakame is een bruin wier met soepele bladeren en een krokante nerf, dat door droging groen wordt. Wakame heeft de fijne smaak van oesters en wordt vaak gecombineerd met groenten en bij de bereiding van soepen, salades en als “wrap” bij visgerechten.

Zee-spaghetti is een teer zout bruinwier, dat door zijn lange slanke vorm op spaghetti lijkt. Het is rijk aan ijzer en uitstekend te combineren met vis, zeevruchten en groenten.

Als je houdt van gezond en exotisch voedsel, kan het interessant zijn om eens wat vaker zeewier op tafel te zetten. De verschillende wieren bevatten bijzondere combinaties van voedingsstoffen en kunnen daarom een gezonde variatie op ons gebruikelijke voedsel betekenen. Zeesla is soms vers te koop bij biologische of natuurvoedings-winkels. Deze winkels verkopen vaak ook de gedroogde Japanse zeewieren als Nori, Kombu en Wakame, die overigens ook te koop zijn bij de grotere Chinese supermarkten die de gangbare Japanse producten verkopen.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here