In de genen?
Uit Amerikaans onderzoek van dna bij een groep mensen werd duidelijk dat menigeen waarbij het gen DRD4 werd aangetoond, vaker affaires hebben dan bij degene waar dit gen niet werd aangetoond. Het aangetroffen gen schijnt de aanmaak van dopamine te stimuleren en daarmee een grotere bereidheid tot vreemdgaan, zo stellen wetenschappelijk onderzoekers.
Dat daarbij de maatschappelijke ontwikkeling zeker een rol speelt is eveneens wel aangetoond. Waren het eerst de mannen die vaker vreemd gingen, tegenwoordig wijzen de statistieken uit dat ook vrouwen in een actievere arbeidsrol en financiële onafhankelijkheid eerder geneigd zijn tot een slippertje.
Meer dan de helft van deze ´uitglijders´ blijft kennelijk ook nog onontdekt. Degene die dan ook beweren dat ze zelf of hun partner nooit vreemd gaan of zijn gegaan, kunnen zich achter de oren krabben.
Een van de redenen van vreemdgaan ligt in het feit dat erotiek en romantiek lijken onder te gaan in de hectiek van de dagelijkse realiteit. Ook verschillen in opleidingsniveau lijken bij te dragen aan overspel.
In het dierenrijk
Dat monogamie in de dierenwereld zeldzaam zou zijn, is maar ten dele waar. Er zijn wel degelijk diersoorten die op enigerlei wijze monogaam zijn, ook al is dat soms slechts voor een seizoen. De wolf bijvoorbeeld is serieel monogaam wat zoveel betekent dat hij wel meerdere partners heeft in zijn totale leven, maar nooit meer dan een tegelijk.
Dat er verschil zit in loopvogels blijkt echter uit het feit dat de pinguïns een partner hebben maar dat een struisvogelmannetje bijvoorbeeld meer vrouwen heeft, een polyamorie leven leidt dus.
Adelaars en zwanen blijven daarentegen hun hele leven trouw aan een partner, zo gezegd door de mens bij het voltrekken van een huwelijk: tot de dood ons scheidt.
In de spinnenwereld gebeurt dat dan vaak ook meteen na de ´huwelijks nacht´. Het veel kleinere mannetje wordt na de daad meteen door het vrouwtje verorberd. De spinnensoort Argiope Aurantia heeft een andere oplossing om monogamie af te dwingen: na de daad blijft een van zijn geslachtsorganen achter in het vrouwtje en dat is daarmee meteen voorzien van een soort kuisheidsgordel.
Voortplanting
Hoe belangrijk voortplanting is mag duidelijk zijn als men een blik werpt op de dierenwereld.
Alles wordt uit de kast gehaald, verleiden, verkrachten, intimideren en zelfs gedood om een vrouwtje weer geslachtsrijp te krijgen voor eigen nageslacht.
Dat niet beide partners echter een inbreng leveren aan de opvoeding van hun kroost is bekend, ook al leven ze monogaam. De kleine antilopesoort is er zo een die het vrouwtje laat opdraaien voor het grootbrengen van de kinderen. Zo ook beren.
Een giraf heeft helemaal een speciale manier: de kleine gaat na de geboorte meteen in de crèche, daar is de veiligheid beter gewaarborgd, dan alleen met mams. Mams gaat eerst zelf op pad en als het jong voldoende aangesterkt is om bij onraad de benen te nemen, wordt hij weer door zijn moeder opgehaald en blijft vooreerst een hele tijd bij haar.
Trouwen en trouw
Trouwen en de belofte trouw aan elkaar te zijn is echter uitsluitend aan de mensen voorbehouden, althans, de mogelijkheid daartoe. Hoe de belofte van trouw wordt geïnterpreteerd is afhankelijk van de partners en het onderscheidt dat zij maken.
Dat ook mensen voor meer dan een partner gevoelens kunnen ontwikkelen is min of meer geaccepteerd, zolang het maar niet de eigen partner overkomt en er geen bigamie plaatsvindt. Steeds vaker echter komt in de openbaarheid dat mensen, vooral mannen in dit opzicht, twee of zelfs meer huishoudens bestieren. Weer anderen doen het openlijk met meerdere vrouwen. Zoals we in Nederland ooit Anton Heyboer hadden. Deze kunstenaar en ridder in de Orde van Oranje Nassau leefde met meerdere vrouwen in een commune en was beroemd en berucht. En hoewel zijn levensstijl door velen, vanwege de veelvoud aan vrouwen, werd verafschuwd, zijn er zeker ook vele mensen geweest die graag met hem wilde ruilen.
Wat verhouding betreft tussen vreemdgaande mannen en vrouwen, wijzen de statistieken uit dat er een opkomst is aan hoeveelheid vrouwen, die zich de lol van de lust gunnen.
Op de keper beschouwd voldoet een man op duizenden vrouwen ruimschoots om de soort te laten voortbestaan. Vervelend dus dat de Chinese landsbestuurders ooit over zijn gegaan tot het een kind-beleid en de gezinnen de keuze maken voor een jongen als nakomeling met alle nare gevolgen voor de meisjesbabies toen en de vrouwen van het heden, die nu duidelijk worden. Overweeg daarbij dat de kwaliteit van het mannelijk zaad een achteruitgang vertoond in onze moderne maatschappij, kun je de vraag stellen hoe het met onze soort verder moet. Alhoewel, er vinden onderzoeken plaats waaruit naar voren komt dat vrouwen wel eens op een gegeven toekomstig moment in staat zijn zichzelf te bevruchten, dat gaat seks ten behoeve van het voortbestaan van de mens op de schop en over in lust. Trouwen en trouw zal een nieuwe betekenis moeten krijgen, de weg daar naar toe is ook door de vrouwen al ingeslagen.
Indy Toma
