‘Cradle to Cradle’ is een redelijk nieuw concept dat zich richt op het duurzamer produceren van producten of het duurzaam bouwen van gebouwen. Dit concept is ontwikkeld door de Amerikaanse architect William McDonough en de Duitse chemicus Michael Braungart. Zij vonden het tijd voor een nieuwe manier van recyclen door minder schadelijke stoffen te gebruiken bij het produceren van producten, en het afval dat we produceren met onze consumptiemaatschappij volledig te hergebruiken. Dit hergebruiken is anders dan we bij het alom bekende recycling zien waarbij afval wordt hergebruikt voor minderwaardige producten. In de theorie van McDonough en Braungart wordt dit down-cycling genoemd. Bij ‘Cradle to Cradle’ is het echter de bedoeling dat het afval van producten wordt gebruikt voor even goede of zelfs betere producten, dit heet dan up-cycling.
Dit duurzame produceren kan alleen worden verwezenlijkt als we de huidige productiemethode grondig op de schop nemen. De producten moeten namelijk na hun levenscyclus terug gegeven worden aan de natuurlijke kringloop of aan de technische kringloop. Een T-shirt dat composteerbaar is en geen schadelijke stoffen bevat kan dus worden teruggegeven aan de natuurlijke kringloop. Om zover te komen moet er dus eerst worden gekeken naar de verschillende grondstoffen waarvan een product wordt gemaakt. Zo mogen er geen schadelijke stoffen meer in zitten zoals verf of inkt. Naar de mate van hergebruik wordt ook gekeken, zo zijn er al bureaustoelen die bijna volledig kunnen worden hergebruikt voor het produceren van nieuwe bureaustoelen of andere producten. Het productieproces zelf mag ook niet té belastend zijn voor het milieu, zo zullen energie slurpende machines worden vervangen door zuinigere machines of ze zullen draaien op duurzame energie.
Duurzaam bouwen is ook een onderdeel van het ‘Cradle to Cradle’-concept, dit wil zeggen dat nieuwe gebouwen genoeg energie (of zelfs meer energie) produceren om zelfvoorzienend te zijn. Deze energie produceren kan op een heleboel manieren, zo kennen we al wind- en zonne-energie maar ook met nieuwe methoden kan duurzame energie worden opgewekt. Zo kan de warmte of kou die wordt opgevangen via panelen op het dak worden opgeslagen in de bodem via een buizensysteem. In dit buizensysteem zit een vloeistof die wordt opgewarmd of gekoeld en deze wordt, als hij nodig is, door het gebouw gepompt. Zo wordt een hele hoop energie bespaard op de centrale verwarming en airco. Ook een betere luchtcirculatie kan ervoor zorgen dat energie wordt bespaard. De circulerende lucht wordt vervolgens opgevangen door een filter en opnieuw weer rond geblazen. Zo kan de warme of koude lucht steeds opnieuw worden gecirculeerd en dus gaat er minder energie verloren binnen het gebouw.
Door te kijken naar alle stoffen en bouwmethoden die we gebruiken kunnen we het milieu dus een heel stuk minder belasten.
