Wie was Leonardo Da Vinci

0
6578
leonardo da vinci

Leonardo da Vinci was een beroemde Italiaanse uitvinder, ingenieur, schilder, beeldhouwer, architect, schrijver en componist. Behalve met de kunsten en uitvindingen, hield hij zich ook bezig met wetenschappen als filosofie, natuurkunde, scheikunde, en astronomie. Leonardo da Vinci werd op 15 april 1452 geboren in Italië, waarschijnlijk in Anchiano, een dorp bij Vinci in de buurt van Florence. Hij overleed in 1519 in Amboise, Frankrijk. In zijn tijd, de Renaissance, was hij als “uomo universale”, Italiaans voor “universeel, veelzijdig mens”, een lichtend voorbeeld. Maar ook in onze tijd wordt zijn werk als geniaal gezien. Leonardo was zijn tijd ver vooruit want hij hield zich onder andere bezig met het ontwerpen van moderne machines, zoals een soort van helikopter, een onderzeeboot en een apparaat dat mogelijk een rekenmachine was. Dit zijn apparaten die pas eeuwen later ook daadwerkelijk zouden worden gemaakt.

Het leven van Leonardo da Vinci

Leonardo’s vader was, evenals zijn voorvaderen, notaris, waardoor zijn geboortedatum precies bekend is. “Leonardo di ser Piero da Vinci, Leonardo, de zoon van heer Piero uit Vinci, schreef zijn grootvader in het familieboek. Leonardo da Vinci was het resultaat van een avontuurtje tussen de deftige notaris Piero en het eenvoudige boerenmeisje Chataria. Waarschijnlijk groeide Leonardo eerst op bij zijn moeder op het platteland. Toen “Lionardo”, zoals hij zelf schreef, ouder werd ging hij bij zijn vader en zijn stiefmoeder Albiera wonen. Leonardo kreeg, waarschijnlijk door zijn status als buitenechtelijk kind, geen klassieke opleiding maar wel lessen in onder andere taal, wiskunde en muziek. Hij bleek een bijzonder goede en leergierige leerling, die al snel zijn leraren wist te verbazen met vragen die zij niet konden beantwoorden. Daarnaast blonk hij uit in muziek en in tekenen, dat zijn grote passie werd. Zijn schriftje nam hij overal mee naar toe om aantekeningen te maken en te tekenen.

Leonardo was linkshandig en schreef van rechts naar links. Op het platteland tekende hij vaak dieren en planten heel natuurgetrouw na. Zijn vader en zijn leraar ontdekten dat Leonardo een heel bijzonder kind was, en zij besloten om hem bij Andrea del Verrochio in de leer te doen. Deze veelzijdige leermeester was schilder, beeldhouwer en werktuigbouwkundige. Hij bracht Leonardo vele beginselen van de kunsten bij maar erkende al gauw het grotere talent van zijn leerling. In 1472 werd Leonardo da Vinci lid van een schildersgilde, en was daarmee zelfstandig schilder, maar hij bleef nog lang bij Verrocchio werken. Pas aan het eind van de vijftiende eeuw ging hij als schilder, beeldhouwer, muzikant en bouwkundige werken voor Ludovico Sforza, de hertog van Milaan. Aan dit hof had hij bijna twintig jaar lang zijn eigen werkplaats en leerlingen om hem te helpen.

Toen Milaan werd bezet door de Fransen, ging Leonardo naar Florence, waar hij als militair architect en ingenieur voor Cesare Borgia werkte. Een paar jaar later keerde hij terug naar Milaan en woonde ook een aantal jaren in Rome. Daar werkten in die tijd ook de veel jongere schilders Michelangelo en Rafael, maar hij had weinig contact met hen. In het jaar 1516 ging Leonardo da Vinci naar Amboise, waar hij werkte voor de Franse koning Frans I tot zijn dood in 1519. Het herenhuis Clos-Lucé, waar Leonardo woonde, is nu een museum over zijn leven en werk, waar je veel voorbeelden van zijn uitvindingen kunt zien. De meester zelf ligt begraven in de St. Hubertuskapel van het kasteel van Amboise.

Leonardo da Vinci is nooit getrouwd geweest en was mogelijk homoseksueel. Hij was in zijn tijd een controversieel figuur. Hij had echter zoveel talent dat hij zich zijn eigenwijsheid en onafhankelijke geest kon permitteren. Hij kreeg diverse opdrachten van de Rooms-Katholieke Kerk en stond zijn hele leven onder bescherming van invloedrijke personen, waaronder de paus zelf. De kerk was al iets aan het versoepelen in de Renaissance, maar toch was men niet echt blij met activiteiten als anatomisch onderzoek. In een van zijn manuscripten is ook de opmerking “De zon staat stil” te vinden, hetgeen mogelijk verwijst naar de moderne heliocentrische visie van het zonnestelsel. Dit stond lijnrecht tegenover het toen nog geldende dogma van de aarde als centrum, waar de zon en de planeten om heen draaiden.

Leonardo da Vinci´s werk

Tijdens zijn periode aan het hof van hertog Ludovico van Milaan schilderde hij “De dame met de hermelijn” en de “Madonna van de grot”. In opdracht van hertog Ludovico schilderde hij ook zijn meesterwerk “Het Laatste Avondmaal” op de zuidelijke muur van een refter in Milaan. Dit schilderij is perfect qua perspectief en suggereert beweging van de afgebeelde personen, iets dat in die tijd nog ongekend was.

Het bekendste schilderij van Leonardo da Vinci is waarschijnlijk de “Mona Lisa”, een onbekende vrouw met een vreemde, mysterieuze glimlach. Zowel de vrouw als haar glimlach zijn met raadsels omgeven. Zo wordt er wel beweerd het eigenlijk een man is, maar ook dat haar merkwaardige glimlach veroorzaakt werd doordat een ziekte haar mond vervormd zou hebben. In ieder geval heeft dit opvallend kleine schilderijtje, dat je kunt zien in het Parijse museum het Louvre, nog altijd veel bekijks. Ook maakte Leonardo op latere leeftijd het bekende zelfportret, het enige dat hij van zichzelf maakte, getekend met rood krijt. Even bekend is ook zijn tekening van de “Man van Vitruvius”, de afbeelding van een man met gespreide armen en benen, die het ideale menselijk lichaam weergeeft, gebaseerd op de gulden snede, de verhouding 1:1,618.

Slechts zeventien van zijn schilderijen en geen van zijn beelden zijn bewaard gebleven. Wel veel tekeningen, die eigendom zijn van de Britse koningin Elisabeth en die worden bewaard in de Koninklijke Collectie van Windsor Castle.

Naast schilderen en beeldhouwen hield Leonardo da Vinci zich bezig met wetenschap en techniek. In Milaan leerde hij beroemde architecten kennen en werkte met ze samen aan een aantal openbare werken van Milaan. Ook interesseerde Leonardo zich voor anatomie. Aanvankelijk als beeldend kunstenaar, maar later ook als wetenschapper. Hiervoor ontleedde hij regelmatig lijken, om te weten hoe het menselijk lichaam precies in elkaar zit. Maar aan de andere kant zorgde hij ook voor vertier aan het hof van hertog Ludovico. Hij organiseerde fantastische schouwspelen, waarvoor hij tevens de decors ontwierp en mechanische dieren maakte zoals een soort robot-leeuw.

Hij trok veel op met wiskundigen, vooral met Luca Pacioli, met wie hij zijn bevindingen over gewichten, lichtval, beweging en explosies bespreekt. Hij maakte geometrische studies en hield zich bezig met waterbouwkunde, onder andere met sluizen en dammen voor de streek Lombardije en de drooglegging van een moeras.

Tot slot was hij behoorlijk in de ban van vliegen en deed meerdere pogingen om zelf te kunnen vliegen. Dit met behulp van vleugels en vliegmachines, die hij uiteraard zelf ontwierp. Hiertoe observeerde hij eerst vogels tijdens de vlucht en bestudeerde de stand van hun vleugels tijdens het opstijgen en het dalen. Na vele experimenten trok hij uiteindelijk de conclusie dat een mens met twee vleugels onvoldoende kracht heeft om zichzelf de lucht in te houden. Maar hij ontdekte wel het belang van luchtdruk, windsnelheid en windrichting. Dit leidde tot tal van ontwerpen van apparaten die vergelijkbaar zijn met helikopters, parachutes en paragliders, hoewel deze pas eeuwen later echt van de grond zouden komen.

De invloed van Leonardo da Vinci

Leonardo noteerde zijn wetenschappelijke bevindingen zeer gedetailleerd in aantekenboeken, die een soort combinatie zijn van kunst en wetenschap. Hij hield deze manuscripten echter voor zichzelf en publiceerde ze niet, waardoor hij nauwelijks andere wetenschappers, ingenieurs en kunstenaars heeft geïnspireerd. Leonardo liet zijn boeken na aan zijn vriend Francesco Melzi en deze zijn gelukkig bewaard gebleven. Zoals de zogenaamde Codex Leicester, die werd opgekocht door Bill Gates die hem uitleent aan het Fogg-Museum van Harvard University zodat de geschriften bestudeerd kunnen worden.

Er zijn er tal van geschriften van Leonardo da Vinci bekend, die zich behalve op Windsor Castle in verschillende Milanese bibliotheken bevinden. De meest recent ontdekte, tweedelige codex bevindt zich in Madrid. Sinds kort zijn wetenschappers erachter gekomen dat Leonardo’s aantekeningen nogal rommelig georganiseerd zijn en dat zij, per onderwerp of ontwerp, als een soort puzzel over meerdere verschillende geschriften zijn verspreid. Nu is men bezig om verschillende onderdelen te combineren. Omdat de techniek ondertussen niet heeft stilgestaan en veel van Leonardo’s ideeën tegenwoordig realiteit zijn, werpt dit weer een nieuw licht op de genialiteit van deze veelzijdige man.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here