Niet zelden is de kat een perfect kameraadje voor het kind.
Een kind kan zijn/haar geheimen, die kinderen toch ook vaak niet delen met
ouders of broers en zussen, met het huisdier delen. Dit werkt vergelijkbaar als
met een hond. Afhankelijk van het ras, wil de hond nog wel eens eerder gaan spelen, terwijl de meeste katten
van nature lekker ontspannen kunnen gaan liggen en “het verhaal” van het kind “aanhoren”.
Daarnaast dulden meer mensen de kat op bed dan de hond. Maar beide kunnen een
toegevoegde waarde voor een kind zijn. Daarnaast
leert een kind met dieren om te gaan en is eigenlijk een onderdeel van het
opvoedingsproces.
Er zijn wel wat spelregels aan verbonden om het verantwoord
te doen. Accepteer het, vul het in laat beide genieten.
Wat zijn de
spelregels zoal?
·
Begin bij het begin en dat is dat je als ouders/verzorgers
respect voor dieren moet hebben en dit over moet dragen aan je kind/kinderen.
Bij de kat ligt dit mogelijk nog gevoeliger dan bijvoorbeeld bij de hond. Een
kat die respectloos behandeld wordt, trekt zich terug en kan angstig worden.
·
De nageltjes van de kat zijn scherp en waar een
volwassene nog tijdig terug kan trekken als deze aan het spelen is, ligt dat
bij een kind lastiger. Jonge kinderen hebben nog niet een volwaardige motoriek
en dan kan er zomaar een flinke kras (bloedende) ontstaan, terwijl er toch
duidelijk alleen gespeeld werd. Hier kan een kind weer een terugtrekkende
beweging maken en zonder reden angstig worden. Een speeltje om lekker met de
kat te spelen kan veel oplossen. Er zijn verschillende speeltjes waar de kat gek
op is (kittens én volwassen katten) en het kind “op veilige afstand”.
·
Laat kinderen niet te vroeg met een nieuw kitten
spelen. Een kitten moet eerst de omgeving (de woning) ontdekken, even lekker
rond laten lopen én een plekje hebben waar het kleine katje zich terug kan
trekken. Als er gewenning is, kan je spelenderwijs het kind erbij betrekken.
·
Te jonge kinderen moet je natuurlijk niet alleen
laten met een kat. Heel jonge kinderen kunnen ongecontroleerde bewegingen maken
en als de kat er van schrikt weet je niet wat deze gaat doen. Voorkom
vervolgens ook dat de kat de wieg inneemt. Vaak een heerlijk slaapplekje, maar
niet handig en wenselijk.
·
Spreekt voor zich dat er altijd katten zijn die
niet met kinderen overweg kunnen. Accepteer en respecteer het. Afdwingen gaat niet
werken. Daar zijn kind en kat de dupe van.
·
Heb je eerder een kat dan een kind, voorkom dan
dat de kat jaloers wordt en het kind als rivaal gaat zien. De kat houdt van
gelijkmatigheid, daar doet een kat het goed bij. Een kind brengt daar
verandering in en als er dus nieuwe zaken toegevoegd worden, doe dit dan in een
rustig tempo. Denk aan geluiden van de baby en spulletjes van baby’s en de
bijbehorende geuren. Geuren zijn erg belangrijk, vergeet dit niet! (Een kleedje
met de geur van het kind in de kattenmand, kan al werken.) Vervang je aandacht niet,
maar zorg dat de kat ook zo zijn/haar momentje van aandacht houdt.
Als het echt niet
samen gaat?
Er kunnen natuurlijk altijd redenen zijn dat het echt niet
gaat werken. Ga dan ook respectvol met je kat om en kijk uit voor een ander
goed tehuis. Een kat is geen pakketje waar je even geen zin meer in hebt en wat
je weglegt. Ook een kat is een levend wezen met gevoel. Respectvol dus!
