De dag van vandaag zou je toch bedenkelijk opkijken als je
merkt dat er een onderwerp niet bespreekbaar is. Het is wel duidelijk als je de
omgeving rond je bekijkt dat heel veel mensen hun emotie’s/gevoelens graag verbergen.
Er wordt nog steeds niet graag gepraat over bepaalde onderwerpen,
herinneringen, of emotie’s. Elk onaangenaam gevoel zoals
bijvoorbeeld; Pijn, verdriet, schaamte, schuld, leegte, eenzaamheid wordt zo snel mogelijk verdrongen.
Enkele onderwerpen die moeizaam te bespreken zijn ;
Seks, misbruik, psychologische problemen, ziekte, kinderen,
opvoedingsproblemen, gevoelens enz…
Je kan eindeloos verder gaan over onderwerpen waar sommige
mensen zich liever niet over uitspreken. Laat staan als ze op een onverwachte
moment moeten antwoorden op een vraag die ze ongepast vinden in hun
leefwereld/gedachten.
Even een verdieping in het onderwerp seks; Als we bepaalde standjes/activiteiten
wel of niet uitvoeren krijgen we een mening daarover. Beter gezegd “ Een oordeel”…
daar zijn we natuurlijk heel gevoelig voor. We voelen ons vaak afgewezen en we
denken dat we niet goed genoeg zijn in wat we wel of niet doen.
Nog enkele voorbeelden waarvan de gemiddelde mens zijn/haar
haar naar boven gaat staan. Open relatie, anale seks, swingen, vroegere
relaties, Controversiële
onderwerpen, Relatienormen, Solo-activiteiten in een relatie, de toekomst…
Hoewel sommige onderwerpen inderdaad gênant kunnen zijn, delicate onderwerpen
moeten besproken worden, omdat die je relatie sterker maken. Praten zorgt
namelijk voor meer intimiteit, vertrouwen!
We worden vaak geleefd en weten zelf niet meer wat goed en
fout is. We voelen niet meer wat ons wel of niet aanspreekt en volgen de
algemene opgelegde waarden en normen. Als iemand niet graag spreekt over een
bepaald onderwerp wordt er vaak gevraagd om erover op te houden met alle
gevolgen daarvan. Mensen worden niet graag geconfronteerd met zichzelf of
anderen. Als mens is het bijna vanzelfsprekend dat je allerlei zaken kan zonder
er ooit voor geleerd of mee geoefend te hebben. Waarbij het afwijken van die
normen betekent dat je niet goed bent zoals je bent. Dan is het misschien wel
te verwachten dat mensen niet over onderwerpen willen praten die duidelijk
maken dat ze niet perfect zijn. Waarbij we vaak ook nog eens het idee hebben
dat de fouten van anderen die familie/vrienden/kennissen van ons zijn onze
fouten zijn en wij dus ook minder perfect worden. Dat is natuurlijk wel een grote
confrontatie met onze eigen menselijkheid. Misschien is dat wel ons grootste
taboe onderwerp, dat we eigenlijk niet menselijk willen zijn met alle onze
goede en slechte kanten.
Het is moeilijk om onszelf kwetsbaar op te stellen naar anderen toe. Als we ons afgewezen voelen gaan we al heel snel de fout bij onszelf leggen en niet verder meer nadenken over de eventuele oplossingen of de andere partij. Als we heel even de emotie’s toelaten en erdoorheen leven kunnen we er ook beter over praten. Het is enkel door te praten en door onszelf niet voor te liegen dat we gelukkig kunnen zijn.
we kunnen heel veel moeite stoppen in anderen hun waarden en normen na te leven of we leren aan te voelen wie we zelf zijn. En of we nu anders zijn of saaier…het maakt niet uit. Er is geen perfecte mens, want het is een ilussie te denken dat iets te bepalen is. Mensen geven graag een naam een oordeel of raad hoe het allemaal anders kan. En soms is dat goed en soms loopt dat fout. En dan kunnen we nog maar eens bekijken wat nu echt fout is aan de dingen die zo worden bestempeld.
Als je gelukkig bent met wat en wie je bent doet de mening van anderen er niet toe!
Dus praat je gelukkig!
