De geslaagde striptease

Wanneer je manlief met een striptease wil verrassen omdat je meent daarmee een van zijn meest gekoesterde wensen te vervullen, bedenk dan het volgende. Vaak laten zich zaken in werkelijkheid moeilijker uitvoeren dan in de fantasiewereld. Zo zien vrouwen mannen met een muziekinstrument liever in de film dan onder hun slaapkamerraam. En ook een overdaad aan kaarsjes, zelfgemaakte gedichten of “Barry Whites Greatest Hits” kunnen geheid op gegiechel of argwaan rekenen, omdat ze meestal op het verkeerde moment komen en zelden authentiek lijken. En net als bij de over-romantische man met zijn stuntelig optreden, kan ook de vrouw met haar erotische verrassingen haar doel voorbijschieten.

Voor private striptease betekent dat: laat het liever achterwege als dat bij je partner genant overkomt. En doe het zéker niet als je jezélf belachelijk vindt. Loop je echter al langer met het idee rond en kom je steeds weer tot de conclusie dat een striptease bij jullie super en geen seconde pijnlijk is, dat je je fantastisch erbij voelt en dat ook je toeschouwer van opwinding bijna zijn zinnen verliest, doe het dan vooral.

Professionele strippers raden aan om in een rol te kruipen waarin men zich lekker voelt. Bij een private show hoef je daarbij geen verhaal of comedie uit te beelden maar kan je al volstaan met een simpele verkleedpartij. Ongeacht of je jezelf het liefst als een vamp, agente of buikdanseres met zeven sluiers ziet, draag kledingstukken die je zonder hulp van anderen en zonder al te grote inspanning weer uit kunt trekken. Knopen, haakjes en gespen die niet tot complicaties leiden, verhogen de spanning en zijn in de regel erotischer dan klittebandsluiting. Dat een rok beter afglijdt dan een krappe spijkerbroek, dat zich hoge hakken makkelijker laten uitschoppen dan rijglaarzen en dat krappe T-shirts vaak moeilijk over het hoofd te trekken zijn, dat zijn allemaal zaken die je uiterlijk bij het aantrekken van die spullen op moeten vallen.

Wil men zich met het nodige showeffect ontkleden dan moet dat uiteraard meer tijd in beslag nemen en opwindender zijn dan bij de huisarts die je vraagt of je het bovenlichaam even vrij wil maken. Accesoires als lange handschoenen, nylons, wikkels en boa’s lenen zich uitstekend ervoor om ook na het uittrekken nog als rekwisiet ingezet te worden.

Bedoeld is hier geen minutieus uitgewerkt stappenplan, maar bedenk wel dat je door je improvisatietalent op elk moment in de show moet weten waar de reis heen leidt. De juiste muziek biedt daarvoor het meeste houvast. Zoek een stuk uit dat lekker in het gehoor ligt, dat je goed kent en waarvan je weet dat je er goed op kunt bewegen. Uitermate geschikt zijn stukken met een klinkende finale, zodat je ergens naar toe kunt werken en je niet plotseling plompverloren in je blootje staat terwijl de muziek nog rustig verder kabbelt.

Overleg voor jezelf in welke volgorde je de kledingstukken kwijt wil raken zonder dat dit alledaags over komt. Kan je écht niet dansen, gedraag je dan zelfverzekerd en improviseer: teken met je heupen getallen en letters met rondingen. Bijvoorbeeld een liggende acht of een “G”. Minder geschikt zijn de zeven en de vier of de letter X. Als je genoeg “geschreven” hebt, maar nog midden in de muziek zit en nog altijd gekleed bent, grijp dan naar een stoel. Die komt ook van pas als het niet lukt om staand op één been je schoenen en kousen uit te trekken.

Blijf bij alle comedie altijd jezelf en vermijd elke gebaar of beweging die niet bij jouw type past, ook als je doorgaans voor sexy doorgaat. En zoals in elk beroep uit de entertainmentbranche geldt ook hier de gouden regel: verveel nooit. Uitkleden op zich is heel basaal. Het plagen (teasen) en opwinden is belangrijker dan het uittrekken van je kleren, zeggen de professionals. Teasen wil zeggen dat je het publiek met je show ademloos boeit en ondertussen steeds minder aan hebt.

Belangrijk is daarbij ook de mimiek. Houd altijd oogkontakt met je toeschouwers maar je gezicht zegt nooit: “waarom gaat die verdomde ritssluiting nou niet open”? Nee, je gezicht straalt altijd uit “kijk eens wat ík hier voor waanzinnige dingen doe”. Interactie met de toeschouwer is toegestaan maar alleen eenzijdig: je kunt hem omwikkelen, hem naar je toe trekken of kledingstukken toewerpen, maar laat je in geen geval aanraken. Als je perfectioniste bent, weerhoudt dit soort spelletjes je ook ervan om de afgelegde kledingstukken meteen weer op te ruimen, wat je show uiteraard niet ten goede zou komen.

Bij de zogenaamde burlesque, wat als de meest gecultiveerde vorm van striptease wordt aangemerkt, houdt de dame altijd iets aan, want dat is veel erotischer dan poedelnaakt rond te huppelen. Of zoals je in striptease-songs altijd hoort: “You can leave your hat on”.