We kunnen met z’n allen niet zonder de liefde… maar wat is
liefde nou eigenlijk???
Het begint allemaal met verliefdheid, je word verliefd, omdat je een ander
aantrekkelijk vind.
Want verliefdheid, het woord zegt het al: ver-liefd, je vind een ander dus veel meer dan alleen
maar lief, dat kan verschillende redenen
hebben, omdat de persoon in kwestie mooi is, zo lekker ruikt, oh zo leuk lacht, of
misschien wel boeiende verhalen kan vertellen.,
maar soms kun je het niet eens verklaren,
waarom je iemand nou zo leuk vind.
Het verhaal, ik ben verliefd geworden omdat hij zo’n leuk
karakter heeft kan volgens mijn bescheiden mening alleen wanneer je iemand al
langere tijd kent, en heeft mijn inziens niets te maken met liefde op het
eerste, tweede of derde gezicht.
Het is voor mij een gegeven, je valt op iemands uiterlijk.
Maar uitzonderingen bevestigen ook hierin de regel , het komt inderdaad wel eens voor dat er verliefdheid
ontstaat op iemand die je al langere tijd kent. Doordat die iemand al vertrouwd voor je is ,
en je dus ongeveer weet wat voor karakter hij of zij heeft. Dan kan het
gebeuren dat er een klik is en vervolgens de bekende vonk overspringt.
Ok, dan ben je dus verliefd, en met een beetje geluk is dat
gevoel wederzijds, jippie!
Ik herinner mij nog als de dag van gisteren mijn allereerste
verliefdheid, poeh wat voelde dat heftig
zeg…!
Hartkloppingen, ijskoude handen, en slappe benen kreeg ik
als ik HEM alleen al in de verte aanzag komen. Mijn hoofd zo rood als een
kreeft en het zweet brak me aan alle kanten uit.
Geen stom woord kwam er over mijn lippen, alleen een raar
stemgeluid welke ik al helemaal niet
herkende als de mijne, dat bovendien
stotterde, en alleen maar onzin uit kon kramen. Ik kon gewoonweg niet helder meer denken.
Als het moment weer voorbij was voelde ik alleen nog maar
diepe schaamte. En was ik bovendien kwaad op mezelf dat ik me niet beter had
kunnen beheersen. Wat moest hij nu wel
niet van me denken? Hij denkt nu vast dat
ik een raar zenuwachtig aanstellerig wicht ben, ik kon hem nooooiiiit meer onder
ogen komen natuurlijk!
Later nam ik mezelf dan wel weer voor om het bij de volgende
ontmoeting heel anders aan te pakken, en fantaseerde s ’avonds voor t slapen gaan hoe koel en
beheerst ik hem dan aan zou kijken, en wellicht zelfs een praatje met hem zou
durven aan te knopen.
Keer op keer nam ik mezelf voor om het heel slim aan te
pakken en verzon samen met mijn vriendin allerlei snode plannen om maar met hem
in contact te komen.
Een mooie tijd brak aan, met vlinders die woest rond
fladderde in mijn buik ,ook een onzekere tijd want, is hij/zij wel net zo
verliefd als jij? Hij/zou je bellen, belt ie wel of belt ie niet??? Natuurlijk
breng je zoveel mogelijk tijd met elkaar door. Een opwindende tijd van rode rozen, rode wijn,
romantische etentjes, leuke uitstapjes, luie lange zondagochtenden… kortom
heerlijk.
Alles was even spannend en nieuw, maar tegelijkertijd ben je
zo ontzettend kwetsbaar, en niet te vergeten jong en onervaren.
Nu weet ik inmiddels dat na die hevige verliefdheid een andere
fase aanbreekt. De fase van minstens een halvering van die bekende vlinders, en
als het goed is… slaat deze dan om in houden van…
Je gaat dus van die ander houden, ondanks zijn/haar beperkingen
en minder leuke eigenschappen die we tenslotte allemaal hebben want nobody’s
perfect. Maar, je neemt het voor lief want tsja, je houdt toch van hem???
En dus kan het zo maar gebeuren dat je jarenlang of misschien
wel een leven lang bij elkaar blijft, in voor en tegenspoed. Mooi voorbeeld
vind ik die televisie spot vaneen ouder echtpaar die nog steeds innig in elkaar
verstrengeld op een bankje zit. Goh als
je zo samen oud mag worden… ik teken ervoor.
Maar wat is nou precies die liefde? Geven en nemen, ja dat
snap ik, maar hou je nou van die persoon omdat je oprecht van hem of haar houdt,
is het onvoorwaardelijke
hartstochtelijke liefde? Of toch omdat je nu eenmaal eens voor elkaar hebt
gekozen…
Liefde is natuurkijk te herkennen in vele vormen.
Het begint al met de liefde die je voelt als kind voor je
vader en moeder, voor je zusje of broertje (wat ook een haat/liefde verhouding
kan zijn) voor je hond, poes of konijn.
En dan in de pubertijd maak je kennis met de eerste prille
gevoelens van verliefdheid.
Je weet niet wat je overkomt hoe overweldigend dat kan zijn.
De eerste keer dat je hart word gebroken is alsof je
wereldje instort, en denk je dat het leven geen zin meer heeft en je dus altijd
verdrietig en eenzaam achter zult blijven.
Niets is gelukkig minder waar, maar het geeft wel aan hoe
intens deze periode in je leventje kan zijn , met al die ups en downs.
Later leer je anders om te gaan met relaties, je weet nu beter wat je wel moet doen en
misschien beter kunt laten.
Liefde, het maakt je intens gelukkig maar kan je ook
doodongelukkig maken, hoe dan ook we kunnen niet zonder….
Maar wat is liefde nu eigenlijk….
