We hebben bij ons in de kerkelijke gemeente een fotowedstrijd die over Geloof, Hoop en Liefde moet gaan. En nu heb ik al wat foto’s gemaakt en ben er heel tevreden over. Maar nu bleef ik met mijn gedachten bij Hoop zitten, wat is hoop eigenlijk. Hoe leg ik het uit aan mijn kinderen.
Mijn jongste dochter is nu 8 een heel belangrijke leeftijd. Aangezien ze zich dan echt bewust gaan worden over hun eigen eindigheid hier op aarde. We hebben al menig gesprek gehad over doodgaan. Niet haar eigen dood, maar wanneer oma doodgaat en wanneer ik.
Het is een moeilijk onderwerp maar niet hopeloos. Ik wil haar juist dat gevoel van hoop geven wat ik heb. Dat het niet verloren is wanneer we eenmaal sterven maar dat er dan juist een tijd van oneindigheid aanbreekt waar we helemaal onzelf zijn en volledig vrij zijn.
Maar zoals ik dat voel heeft zij natuurlijk nog niet en moet ik met een voorbeeld komen.
Dit is het verhaal wat ik heb verteld, het gaf haar Hoop maar ook help ik daarmee mijzelf. Ook ik heb natuurlijk soms wel mijn twijfels:
“Weet je wat je eigenlijk bent. Je bent een rupsje in een cocon. Wanneer je nog een baby bent ben je zeg maar als dat rupsje je hoeft nog niet veel te doen alleen eigenlijk maar eten. En wanneer je wordt geboren komt er een cocon om je heen, net als bij het rupsje. De rups moet dan wachten niet zeker weten wat het wordt maar het voelt wel dat het in de cocon veranderd. Zo moeten wij hier ons leven leven in de cocon die wij lichaam noemen. Langzaamaan veranderen ook wij, niet alleen ons lichaam net als de cocon wordt ouder en verimpeld. Maar in de cocon komt er een hele grote verandering want het rupsje verandert in een wonderschone vlinder. En wanneer de cocon op is, kan de vlinder zich eindelijk losmaken en wegvliegen. Zo is het ook met ons wanneer ons lichaam op is, veranderen ook wij en wanneer de tijd daar is mogen wij onze cocon verlaten en wegvliegen naar een wereld zo mooi dat we er ons geen voorstelling van kunnen maken. Het wordt geweldig. Iets waar ik naar uikijk. En jij??”
