Dé goede docent, een oproep.
In de politiek wordt het debat hevig gevoerd. ‘Het lijkt erop dat er de afgelopen jaren concessies zijn gedaan aan (…) de onderwijstijd en de kwaliteit van het onderwijzend personeel’, schrijft minister Van der Hoeven in de Nota Werken in het Onderwijs 2007. Officiële cijfers laten zien waar velen al voor waarschuwden: het lerarentekort wreekt zich in de kwaliteit van het onderwijs. Scholen worden minder kieskeurig in wie ze voor de klas zetten.’ (aldus de Volkskrant). Dus wordt er, onder andere gezegd, we pleiten voor hogere salarissen en prestatie-beloning. De goede (kwalitatieve) docent wordt beter beloond.
En dan gaan er, wanneer ik dit soort kreten op tv en in kranten tegenkom een hele hoop alarmbellen rinkelen. Iedere keer opnieuw hoor ik die kreet terugkomen: Dé goede docent. Ik zie het in de krant, hoor het op tv en zie het in mijn dromen. De leus ‘kwalitatief onderwijs’ doet me helemaal de rillingen over de rug lopen. Het lijkt wel alsof iedereen wel weet wat dan ‘kwalitatief onderwijs’ is, of wat ‘Dé goede docent’ is.
Ik doe bij deze dan ook de oproep aan een ieder die mij wil vertellen wat dat dan wel niet moge zijn: Dé goede docent. Leg het me uit, alsjeblieft. Maar let wel, als we spreken over Dé goede docent dan hebben we daar ook met zijn allen een en dezelfde gedachte over, toch? Er zou dan dus een beschrijving moeten zijn van het stereotype van Dé goede docent. Het lijkt me overigens prettig als het omschreven kon worden. Wat een duidelijkheid zou er zijn. Iedere docent die aan desbetreffende lijst van eisen voldeed kon door voor de award van Goede Docent. Was het maar zo simpel..
Want beste mensen, als het bestaat, ‘Dé goede docent’ dien ik vandaag mijn ontslag nog in, want dan is mijn onderzoek* zinloos.
*Promotieonderzoek naar werkstrategieen van docenten; zie ook: https://www.artikeltjes.com/artikeltjes/134/1/Promotieonderzoek-en-praktijkrelevantie/Page1.html
