Misschien behoort u ook tot de ongelukkigen die zo moeilijk de slaap kunnen vatten. Misschien door stress op het werk, door het verlies van een geliefde, door… Er zijn talloze redenen waarom de armen van Morpheus ons niet meer in slaap kunnen wiegen.
Wellicht had u eerst wat geduld met uzelf. Maar niet of nauwelijks slapen is uitputtend. Dan maar de raad van tante Kaat of grootmoeder opgevolgd: een wandeling maken voor het slapengaan, een beker warme melk met honing, een warm bad, een koud bad… Allemaal boter aan de galg. Tenslotte gaat u naar de huisarts. Die heeft er wel een pilletje voor, een benzodiazepine.
Je hebt ze in soorten, in maten en kleuren. Momenteel is een van de meest populaire alprazolam (merknaam Xanax), 0.25 mg, 0.50 mg, 1mg. Een kortwerkend middel. Minimale hoeveelheden denk je dan als leek. Maar hoe kleiner de hoeveelheid, hoe krachtiger het middel. En alprazolam is héél krachtig.
Nu is er helemaal geen probleem met benzodiazepinen als je ze gebruikt zoals het moet: maximaal een paar weken. De realiteit is echter heel anders: mensen gebruiken ze maanden-, jaren- en tientallenjarenlang. Het gaat niet om een groepje marginalen. Het gaat om mensen uit alle lagen van de bevolking. En het gaat om veel mensen. Volgens Pharma.be werden in België in 2007- 2008 dagelijks 735.000 slaappillen genomen. Dit cijfer zal niet gedaald zijn.
Maar is het dan zo erg om een pilletje te nemen?
JA, het is zelfs heel erg.
Eerst en vooral treedt er na enkele weken gewenning op. Het pilletje doet niks meer voor u. Dus moet de dosis verhoogd worden. Zo gaat dat met benzodiazepinen.
U hebt een sterk karakter en u denkt: ik verhoog de dosis niet. Dan lig ik maar wat wakker. Zo eenvoudig is het echter niet. Uw lichaam reageert namelijk op uw beslissing en ook al neemt u nog uw pilletje, toch begint uw lichaam dervingsverschijnselen te vertonen: depressie, tinnitus, spierpijn, tics, diarree, concentratieproblemen, … Immers, het gaat om een kortwerkende benzodiazepine. Elke dag ondergaat u een dervingsproces. U denkt: ‘Ik heb mijn pilletje nodig.’ Dat is ook zo. Maar het is niet meer genoeg.
Opnieuw gaat u naar de dokter. De symptomen zal hij met u bestrijden… maar vele huisartsen herkennen de dervingsverschijnselen niet als zodanig. Patiënten worden verkeerd gediagnostizeerd. U zit dus in een gevaarlijk straatje en met een beetje pech raakt u alles kwijt. Eerst kon u niet slapen, maar nu bent u echt ziek. Door een ‘onschuldig’ pilletje dat verkeerd gebruikt werd.
Toch is er een uitweg. Maar hij is lang. U moet van uw pilletje af.
Eigenlijk heeft uw lichaam u al de hele tijd gezegd: ‘Ik wil beter worden.’ Maar u heeft dat niet begrepen. Want de dervingsverschijnselen zijn eigenlijk pogingen van uw lichaam om zich te herstellen. U moet daar dus doorheen. Het is echter niet eenvoudig.
De algemene teneur is, dat je met wat wilskracht op een paar weken wel ontwend bent. Larie en apekool. Indien u een benzodiazepine langdurig gebruikt hebt, kan het een jaar, zelfs jaren duren voor u hersteld bent. Sommigen herstellen misschien nooit helemaal. Daarover is er te weinig onderzoek gedaan. Het is immers Big Business.
Het goede nieuws is, dat u wel een heel stuk beter kunt worden. Hoe? Door uw kortwerkende benzodiazepine door een langwerkdende te vervangen, bij voorkeur diazepam. Eerst schakelt u daar langzaam naar over. En dan begint u af te bouwen, mg na mg om de paar weken. Zoek een arts die u daarbij wil helpen, zoek mensen die u willen steunen en bovenal, heb geduld en mededogen met uzelf.
(Disclaimer: de inhoud van dit artikel heeft louter informatieve waarde en vervangt geenszins medisch advies)